Quantcast

Τίνα Τάρνερ: «Έφυγε» η γιαγιά της ροκ

Η μεγάλη καριέρα, ο κακοποιητής πατέρας και ο χαμός δύο παιδιών της

Ήταν απλώς η καλύτερη. «You are simply the best», «Let’s stay together», «What’ s love got to do with it», «We don’t need another hero». Κομμάτια αθάνατα -και πόσα ακόμα- που σιγοτραγουδάμε τόσο συχνά. Και ας έχουν περάσει δεκαετίες απ’ όταν βγήκαν. Και τα ακούγαμε από την ίδια την Τίνα Τέρνερ σε live εμφανίσεις της. Τώρα, όμως, η Τίνα δεν είναι πια εδώ. Η «βασίλισσα της ροκ εν ρολ» έφυγε στα 83, χθες το βράδυ, και με τη βραχνή μελωδική της φωνή θα τραγουδάει πια από τον παράδεισο.

Με περισσότερα από 40 κομμάτια στο top 40 επί έξι δεκαετίες στο Ηνωμένο Βασίλειο, με δώδεκα Γκράμι, με το «Rolling Stone» να την έχει κατατάξει στην 63η θέση στη λίστα με τους 100 καλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών και στη 17η θέση στη λίστα με τους 100 καλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών, έγραψε ολόχρυσο κεφάλαιο στην ιστορία της μουσικής. Η Τίνα με τα απίθανα πόδια και τη χαρακτηριστική κόμη λιονταριού, το 1991 μπήκε στο Rock and Roll Hall of Fame. Απέκτησε και το αστέρι της στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ. Το 2014 έλαβε το βραβείο Soul Music Hall of Fame Lifetime Achievement. Όμως, η ζωή της ήταν από κοριτσάκι ακανθώδης. Κακοποιημένη από τον πατέρα της, όπως θα μάθουμε πολύ αργότερα, από την ταινία των 90s για τη ζωή της, τα τελευταία τέσσερα χρόνια είχε καταπέσει.

Έχασε δύο από τα παιδιά της αυτό το διάστημα. Ο Κρεγκ αυτοπυροβολήθηκε και ακολούθησε πρόσφατα ο θάνατος του 62χρονου Ρόνι, που βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στο Λος Άντζελες. Τα αποτελέσματα της νεκροψίας επιβεβαίωσαν ότι έπασχε από μεταστατικό καρκίνο του παχέος εντέρου. Η τραγουδίστρια, καταρρακωμένη, έγραψε: «Ρόνι, έφυγες από τον κόσμο πολύ νωρίς. Με λύπη κλείνω τα μάτια μου και σε σκέφτομαι, αγαπημένε μου γιε». Και τελικά, έκλεισε και εκείνη τα μάτια της.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπό της: «Η Τίνα Τέρνερ, “βασίλισσα του Rock ‘n’ Roll”, πέθανε ειρηνικά, έπειτα από μακρά ασθένεια στο σπίτι της στο Kusnacht κοντά στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Μαζί της, ο κόσμος χάνει έναν θρύλο της μουσικής και ένα πρότυπο»…
Αντίο, Τίνα.

 

*Ντονατέλλα Αδάμου/Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Απογευμαυτινή την Πέμπτη 25 Μαΐου