Στην αντιδραστικότητα που έχει σαν άνθρωπος, τις εξαρτήσεις αλλά και στη σχέση του με τη Δέσποινα Βανδή αναφέρθηκε ο ηθοποιός, Βασίλης Μπισμπίκης, σε συνέντευξή του. Μιλώντας στην κάμερα της εκπομπής «Πάμε Δανάη», ο ηθοποιός έκανε μία αναδρομή στα παιδικά του χρόνια, ξεκινώντας από το Λουτράκι, όπου πήγε δημοτικό.
«Στο Λουτράκι στο δημοτικό σχολείο, ήμουν ένα παιδί πολύ ανήσυχο, με ξύλο, κρυφτό – κυνηγητό, παιχνίδια και στο γυμνάσιο έγινα ακόμη πιο ζωηρός. Ήμουν ο τύπος που κανόνιζε τις καταλήψεις, πως θα κλείσουμε το γυμνάσιο, ερχόμουν σε σύγκρουση συνέχεια με το σχολείο και τους καθηγητές», είπε στην αρχή.
Στην πορεία της συζήτησης, ο ίδιος πέρασε στα χρόνια της δύσκολης εφηβείας, ενώ έκανε λόγο για το στοιχείο της αυτοκαταστροφής που τον διακατέχει: «Ήμουν ένα θυμωμένο και οργισμένο παιδί για τους δικούς μου λόγους, και υπήρχε και η παιδεία μου εκτός σχολείου με τα βιβλία που διάβαζα για τον αναρχισμό ένιωθα ότι το σχολείο κατευθύνει τη σκέψη μου κάπου συγκεκριμένα και εγώ δεν ήθελα να μπω μέσα σε αυτό. Θα ήθελα να είχα τελειώσει το λύκειο, μου έμειναν απωθημένα, μου αρέσει η ψυχολογία και η εγκληματολογία και θα ήθελα να σπουδάσω. Δεν πήγα στο λύκειο γιατί με διώξανε από όλα τα σχολεία, από το Λουτράκι και από την Κόρινθο, ήμουν αντιδραστικός με συνέχεις αποβολές από το σχολείο. Έχω μια βάση αυτοκαταστροφής μέσα μου, είναι ένα πράγμα που το έχω από μικρό παιδί και βρίσκεται μέσα στην πορεία της ζωής μου», είπε.