Μαρία Καρλάκη για Παντελή Παντελίδη: «Κοιμόμουν, ξαφνικά άνοιξα τα μάτια μου στις 8:05, την ώρα που ξεψυχούσε»

Η γνωστή τραγουδίστρια μίλησε για τον αδικοχαμένο φίλο της, τον Παντελή Παντελίδη, αλλά και πώς βίωσε την απώλεια του τις πρώτες μέρες.

Για τον αδικοχαμένο τραγουδιστή, Παντελή Παντελίδη, μίλησε η Μαρία Καρλάκη σε συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα.

Η γνωστή τραγουδίστρια μίλησε για τον αδικοχαμένο φίλο της, τον Παντελή Παντελίδη, αλλά και πώς βίωσε την απώλεια του τις πρώτες μέρες.

«Ο Παντελής Παντελίδης ήταν, είναι και θα είναι για εμένα ένα πολύ ξεχωριστό κομμάτι στη ζωή μου», είπε αρχικά η τραγουδίστρια μιλώντας στο περιοδικό «Λοιπόν» και συνέχισε: «Ήμασταν οικογένεια. Ήταν ένας υπέροχος άνδρας, ο οποίος σεβόταν τις γυναίκες, τους ανθρώπους. Έδινε πάντα σε όλους. Και πριν γίνει διάσημος και μετά. Δεν ξέχασε τους φίλους του όταν έγινε πρώτο όνομα. Τους είχε πάντα μαζί του. Ήταν σπουδαίος άνθρωπος. Σαν καλλιτέχνης είχε πάρα πολλά να δώσει και δεν πρόλαβε».

 

Αργότερα, η ίδια πρόσθεσε ότι: «Ήταν γραφτό του ωστόσο να κάνει τόσο μεγάλη επιτυχία. Έχω ένα μπρελόκ με τα αρχικά του, το οποίο το κρατάω φυλακτό κι όταν κι αν κάνω ένα παιδάκι, θα του το δώσω και θα του πω την ιστορία του. Μου λείπει πολύ. Μου λείπει ο χρόνος που περνάγαμε μαζί, τα παιχνίδια μας, το να καθόμαστε παρέα με την κιθάρα και να γράφει τραγούδια, να μου δίνει συμβουλές. Μου κοστίζει η απουσία του».

Στην πορεία της συνέντευξης, η ίδια ανέτρεξε στην ημέρα που έμαθε ότι ο καλός της φίλος έφυγε από τη ζωή. Σχετικά με αυτό, η Μαρία Καρλάκη θυμήθηκε ότι:

«Αρχικά θα σου πω ότι δυο μέρες πριν ήμασταν μαζί και ήξερα ότι δεν ήταν καθόλου καλά με όλο αυτό το θέμα που είχε γίνει με ένα τραγούδι του. Ήταν πολύ στενοχωρημένος. Το βράδυ λοιπόν που “έφυγε”, κοιμόμουν και ξαφνικά άνοιξα τα μάτια μου 8:05 το πρωί, την ώρα δηλαδή που ξεψυχούσε κι όταν ήρθε η κολλητή μου να μου πει ότι λένε στις ειδήσεις για το δυστύχημά του, πριν προλάβει να μιλήσει, της είπα κάτι έπαθε ο Παντελής. Στο λέω και ανατριχιάζω.

Πήρα αεροπλάνο γιατί ήμουν στην επαρχία για το μνημόσυνο της μαμάς μου και πήγα αμέσως στο πατρικό του, όπου κι έμεινα μέχρι τα εννιάμερα. Δεν μπορούσα να φύγω, ήθελα να είμαι δίπλα τους. Ήταν σαν οικογένειά μου. Όπως ένιωσα όταν έχασα τη μητέρα μου, έτσι ένιωσα κι όταν έφυγε ο Παντελής Παντελίδης».