Quantcast

Δήμητρα Παπαδοπούλου: Με τα φράγκα ήμουν πάντα οκ, δεν βαριέσαι, δεν θα τρελαθούμε κιόλας

Όταν έγιναν «Οι απαράδεκτοι» υπήρχε όραμα. Νιώθω πως σήμερα δεν υπάρχουν οραματιστές»

Η Δήμητρα Παπαδοπούλου με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ!.

 

Η ηθοποιός και συγγραφέας εξήγησε τους λόγους που πήρε την απόφαση να απέχει συνειδητά από την τηλεόραση, αποκάλυψε πως είχε προτάσεις να αναλάβει πρωινή εκπομπή ενώ είπε πως είχε την πολυτέλεια να πει «όχι» στη διαδρομή της.

Σε ότι έχει να κάνει με την αποχή από την τηλεόραση η Δήμητρα Παπαδοπούλου είπε: «Νιώθω πως σήμερα δεν υπάρχουν οραματιστές. Όταν έγιναν “Οι απαράδεκτοι” υπήρχε όραμα. Και δεν λέω για μας, αλλά για τους πιο πάνω. Όπως ο Γιώργος και η Φρόσω Ράλλη, που ήταν οι παραγωγοί. Τώρα νιώθω πως δεν υπάρχει όραμα και η πίστη πως έχουμε κάτι “ταξιδέψιμο”. Λέμε “πάμε να κάνουμε αυτό το σίριαλ που θα χτυπήσει το άλλο που πήγε καλά. Τι συνταγή είχε το άλλο που πήγε καλά;” Αυτό θα κάνουμε. Ξεκάθαρα αυτός είναι ο λόγος που δεν κάνω τηλεόραση».

Σε άλλο σημείο αποκάλυψε πως δυο τρεις φορές δέχτηκε πρόταση να κάνει πρωινό αλλά η μαμά της την απέτρεψε λέγοντάς της: «άσ’ το, παιδάκι μου, πού να ξυπνάς πρωί;».

«Μου έχουν προτείνει να κάνω πρωινό 2, 3 φορές κιόλας. Κι η μαμά μου μου είχε πει «δεν είναι για σένα, παιδί μου». Μάλιστα, όταν της είπα τι χρήματα έδιναν, το βρήκε συγκλονιστικό αλλά ακόμα και τότε μου είχε πει κάτι τύπου «δεν είναι το παν τα λεφτά». Ήταν και Αλεξανδρινή η μαμά μου και ήταν κατά βάθος λίγο σνομπαρία. Δεν θα ήθελε και πολύ να με δει σε κάτι τέτοιο, πέρα από το να ξυπνάω πρωί, που παιδί της ήμουν και κάτι ήξερε», είπε χαρακτηριστικά.

Η Δήμητρα Παπαδοπούλου απάντησε και στο αν είχε «την πολυτέλεια να πει «όχι» σε πράγματα που δεν της ταίριαζαν».

«Δεν είχα την οικονομική πολυτέλεια, αλλά είχα την ψυχική πολυτέλεια να πω «δεν το κάνω, ρε φίλε, κι ας μην πάρω αυτοκίνητο». Έτσι είμαι γενικά ως άνθρωπος και στις επιλογές μου για παρέες. Θα κάνω αυτό που βγαίνει από μέσα μου. Με τα φράγκα ήμουν πάντα «ΟΚ, δεν βαριέσαι, δεν θα τρελαθούμε κιόλας».