Δύσκολες ώρες βιώνουν γονείς από τον Βόλο, οι οποίοι έχασαν το νεογέννητο παιδί τους πρόωρα, καθώς έφυγε από τη ζωή μέσα σε 30 ημέρες από τη γέννησή του, λόγω ιατρικών λαθών και σοβαρής αμέλειας από μια μικρή μερίδα ιατρικού προσωπικού, όπως οι ίδιοι αναφέρουν.
Ο μικρός Ραφαήλ γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου σε ιδιωτική κλινική στη Λάρισα. Το μωρό ωστόσο αργούσε να φτάσει στα χέρια των γονιών του, οι οποίοι άρχισαν τότε να αντιλαμβάνονται ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Το ίδιο βράδυ της γέννησης ενημερώθηκαν ότι το βρέφος πρέπει να μεταφερθεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας λόγω «ελαφριάς δύσπνοιας».
Οι γιατροί εκεί μετά την εξέταση του μικρού παιδιού διαπίστωσαν την ύπαρξη ενός σπάνιου συνδρόμου που αφορά 1 στα 40.000 παιδιά και έτσι το μετέφεραν εσπευσμένα στο «Ιπποκράτειο» Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, όπου άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της 13ης Δεκεμβρίου.
«Χάναμε το παιδί μας και το βλέπαμε να λιώνει μπροστά μας» – Οι μαρτυρίες «σοκ» για τα φακελάκια
Ο απαρηγόρητος πατέρας μίλησε στο The Newspaper.gr για τα ιατρικά λάθη αλλά και τον τρόπο που οι ιατροί αντιμετώπισαν το παιδί τους.
«Φτάνουμε στο “Ιπποκράτειο” για να υποβληθεί σε χειρουργείο και ακολουθεί ειδική διατροφή. Βλέπουμε όμως ότι η επέμβαση καθυστερεί δύο ημέρες. Η γυναίκα μου, μού είπε ότι μάλλον ο γιατρός θα θέλει χρήματα. Αποφασίζω και δίνω φακελάκι με 200 ευρώ στον γιατρό και το έβαλε στο χειρουργείο μέσα σε μία ώρα. Έκανε ένα σωστό χειρουργείο. Θέλω να είμαι δίκαιος. Το παιδί βγαίνει και ξεκινά να αναρρώνει στη ΜΕΘ και σιγά σιγά το αποσωληνώνουν. Του δίνουν γάλα σιγά σιγά με μικρές ποσότητες και μέσα σε μία εβδομάδα έπινε 65 γραμμάρια γάλακτος.», ανέφερε αρχικά ο πατέρας.
«Στη διάρκεια της ανάρρωσης, ο γιατρός που χρηματίστηκε με κάλεσε στο τηλέφωνο για να πάω από εκεί. Η συμπεριφορά του ήταν αλήτικη. Μπορώ να καταλάβω από τα μάτια τι θέλει ο άλλος. Πήγα στο γραφείο του. Του δίνω άλλα 150 ευρώ. Δεύτερο φακελάκι. Έγινε η γλώσσα του ροδάνι. Μου είπε ότι το παιδί δεν κινδυνεύει και είναι μία χαρά. Εγώ ήξερα ότι το παιδί δε θα είχε πρόβλημα στη ζωή του. Ίσως να χρειαζόταν να βάλει ένα σαμαράκι για να μην αποκτήσει σκωλίωση μεγαλώνοντας. Όταν ήρθε η ώρα της εξέτασης των νεφρών, άρχισαν πάλι να καθυστερούν την εξέταση. Εμείς είχαμε αφήσει τις δουλειές μας, τα παιδιά μας μόνα στο σπίτι, και πληρώναμε ξενοδοχεία να μείνουμε στη Θεσσαλονίκη. Θέλαμε να κάνουμε την εξέταση για να φύγουμε. Όμως καθυστερούσε επίτηδες την εξέταση. Ξαφνικά, μας παίρνουν τηλέφωνο και μας είπαν ότι θα μεταφέρουν το παιδί στην Παιδοχειρουργική. Του σταματάνε το γάλα χωρίς λόγο. Και ξεκινάει ο γιατρός να μας λέει το παραμύθι του. Ότι ήθελε να το παρακολουθεί. Το παιδί κόλλησε ένα μήκυτα, που δεν είχε καταλάβει κανείς και αυτός άρχισε να πολλαπλασιάζεται. Το παιδί άρχισε να βογγάει από τους πόνους. Δε μπορούσε να κοιμηθεί. Κόλλησε και έναν σταφυλόκοκκο.», πρόσθεσε σχετικά με τα φακελάκια που έδινε στον γιατρό προκειμένου να φροντίσει άμεσα το παιδί του.
«Η κλινική έμοιαζε για ψυχιατρική. Όχι για παιδιατρική»
Ο πατέρας δεν μπορούσε να πιστέψει τον τρόπο με τον οποίο έβλεπε το παιδί του κάθε μέρα να καταρρέει όλο και περισσότερο και τους γιατρούς να αδιαφορούν εάν δεν «λαδώνονταν».
«Η κλινική έμοιαζε για ψυχιατρική. Όχι για παιδιατρική. Ζητούσαμε βοήθεια και δεν τη βρίσκαμε πουθενά. Ζήσαμε ένα θρίλερ. Μας φέρθηκαν λες και ήμασταν σκουπίδια. Λες και ήμασταν βάρος. Η γυναίκα μου κοίμιζε το παιδί στα χέρια της, δεν ήξερε τι να κάνει. Χάναμε το παιδί μας και το βλέπαμε να λιώνει μπροστά μας. Οι γιατροί μας έλεγαν ότι οι εξετάσεις του ήταν καλές, παρότι τα λευκά αιμοσφαίρια είχαν πάρει την κατηφόρα λόγω του μύκητα.», ανέφερε.
Σοκαριστικό είναι το γεγονός ότι ο διευθυντής της κλινικής επισκέφθηκε το παιδί την επομένη και ούρλιαζε καταλαβαίνοντας πόσο σοβαρή ήταν η κατάσταση.
«Την επόμενη μέρα πέρασε από τον θάλαμο ο διευθυντής της κλινικής με το ιατρικό του επιτελείο. Βλέπει το παιδί και έπαθε σοκ. Αρχίζει να ουρλιάζει “ποιος είναι αυτός που ανέλαβε αυτό το νεογνό”. Δίνει εντολές να βγάλουν ακτινογραφίες για να καταλάβει το έγινε. Είδε ο άνθρωπος ότι τα πράγματα είναι σοβαρά. Μας στέλνουν μία παιδίατρο που το εξέτασε με τα μάτια. Δεν έβγαλε άκρη. Ήρθε και ένας νευρολόγος, έντιμος, σωστός. Με το που το είδε ο γιατρός, κατάλαβε τι είχε και ειδοποιεί να το πάνε αμέσως στην εντατική. H Διευθύντρια έπεσε από τα σύννεφα. Μας είπε ότι μας παρέδωσε ένα υγιές παιδί που ανάρρωνε κανονικά και έτοιμο να πάει σπίτι του. Τα έλεγε και δάκρυζε η γυναίκα. “Είναι έτοιμο να πεθάνει το παιδί” μας είπε. Του κάνουν μεταγγίσει αίματος, πλάσματος με αποτέλεσμα να μην αντέξει. Οι γιατροί στη ΜΕΘ ήταν άψογοι. Έδωσαν μεγάλο αγώνα. Πάλευαν συνεχώς να σώσουν το παιδί. Στις 04.00 τα ξημερώματα της 13ης Δεκεμβρίου το παιδί έσβησε», κατέληξε ο πατέρας, ο οποίος πρέπει πλέον να σταθεί στα πόδια του για να στηρίξει και την υπόλοιπη οικογένεια.