Τι δήλωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στην Ίμβρο.
«Επιβιώσαμε, ανασυγκροτηθήκαμε, ξανασταθήκαμε στα πόδια μας και συνεχίζουμε», τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος από την Ίμβρο όπου τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Ι.Ν. Κοίμησης της Υπεραγίας Θεοτόκου, στους Αγίους Θεοδώρους.
Με τον Πατριάρχη συλλειτούργησαν, χθες, οι μητροπολίτες Μοσχονησίων Κύριλλος και Μύρων Χρυσόστομος και εκκλησιάστηκαν πλήθος συγχωριανών του, αλλά και ο πρόεδρος του Συλλόγου Ιμβρίων Αθηνών, Στέλιος Πούλαδος και Ίμβριοι που ζουν στο εξωτερικό και επιστρέφουν τα καλοκαίρια στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.
«Πριν από 10 χρόνια είχαμε εδώ στον τόπο μας τέτοιες μέρες, επισκέπτη ένα λόγιο και προσφιλή αδελφό αρχιερέα, ο οποίος έγραψε ότι ήταν εδώ μαζί του προσκυνητής και ο Αγιοθεοδωρίτης Πατριάρχης, ο οποίος, λέγει, ήλθε “να στηρίξη την αποσταμένη ελπίδα, να ξορκίση το παράπονο, να χαρίση γλύκα και παρηγορία, να μετρήση συλλογισμένος απουσίες, πολλές και οδυνηρές απουσίες, να δώσει κουράγιο και δύναμι για να κρατήση παραπέρα η πνοή”», θυμήθηκε ο Ίμβριος Πατριάρχης, και ανέφερε στην ομιλία του μετά τη Θεία Λειτουργία, προς το εκκλησίασμα.
«Και προσθέτει ο ομιλών σήμερα, προσθέτω εγώ, 10 χρόνια από τότε: Ναι! Θα κρατήση παραπέρα η πνοή! Έως της συντελείας του αιώνος! Με τα σχολεία μας και τα βλαστάρια μας, την ελπίδα μας. Με τον επαναπατρισμό των ξενητεμένων αδελφών μας. Με τις ανακαινισμένες ενοριακές Εκκλησίες και τα πολλά ανακαινισμένα εξωκκλήσια μας που τα οφείλουμε στον προηγούμενο ποιμενάρχη μας, τον ‘Αγιον Μοσχονησίων. Ακόμη, θα κρατήση παραπέρα η πνοή με τον καινούργιο Δεσπότη μας τον Μυτιληνιό, που τόσα πολλά υπόσχεται με τον ακούραστο δυναμισμό του και την αισιοδοξία του. Με τα σωματεία των Ιμβρίων του εξωτερικού με την πολυσχιδή δραστηριότητά τους για την ευστάθεια και την πρόοδο του νησιού μας. Θα κρατήσει παραπέρα η πνοή με την αγάπη όλων μας για την Ίμβρο, τον τόπο που μας γέννησε, τον τόπο που πόνεσε, τον τόπο που έκλαψε, τον τόπο που άδειασε, που είδε τα παιδιά του να σκορπίζωνται στους ανέμους σαν τα τρελλά πουλιά, όπως θα έλεγε και η Μαρία Ιορδανίδου.
Αυτός ο τόπος ο πονεμένος και ταλαιπωρημένος δεν δικαιούται να αναπνεύσει; Να δη αποκαθιστάμενες τις εις βάρος του πολλές αδικίες; Να υποδεχθή τα βιαίως εκριζωθέντα έκγονά του, για να αρχίσουν μία καινούργια ζωή; Ποτέ δεν είναι αργά. Επιβιώσαμε, ανασυγκροτηθήκαμε, ξανασταθήκαμε στα πόδια μας και συνεχίζουμε. Ποτέ από το χρέος μη κινούντες, και πάλι κατά τον Αλεξανδρινό ποιητή.
Διότι έχουμε χρέος προς τους προ ημών, τους γονείς μας, τους προγόνους μας, τους ποιμενάρχας μας, τους ιερείς και διδασκάλους και προύχοντας του νησιού μας, τους ευεργέτας του, όλους αυτούς που εδημιούργησαν τον τοπικό λαϊκό πολιτισμό μας για τον οποίο σεμνυνόμεθα. Έχουμε χρέος προς τα ήθη και τα έθιμά μας, προς τα παιδικά βιώματά μας, προς όλα αυτά που ζήσαμε όλοι μαζύ, τα παληά καλά και ευλογημένα χρόνια, πριν από τα πέτρινα της δεκαετίας του ’60».
Ο Παναγιώτατος έκανε ιδιαίτερη αναφορά σε έναν «ξεχασμένο και αδικημένο» ευεργέτη του νησιού, με καταγωγή από το χωριό του, τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Ηλιάδη, διακεκριμένο καθηγητή στην Καισάρεια της Καππαδοκίας και τα Ιεροσόλυμα, ο οποίος, τον περασμένο αιώνα, στις αρχές της δεκαετίας του ’30, συνέβαλε οικονομικά στην ανέγερση του Δημοτικού Σχολείου των Αγίων Θεοδώρων, αλλά ενίσχυσε και τα άλλα ομογενειακά σχολεία και εκπαιδευτήρια του νησιού. Μάλιστα, ανέγνωσε σχετικό απόσπασμα από το τρίτομο έργο της συγγραφέως Κατερίνας Νικολαΐδου-Ντάναση, «Καισάρεια», όπου αναφέρεται στη μεγάλη ευεργεσία του Ηλιάδη προς τη γενέτειρά του Ίμβρο.
Προηγουμένως, ο Πατριάρχης είχε αναφερθεί στον βαθύτατο σεβασμό που τρέφουν οι συμπατριώτες του για την Παναγία, «που είναι θρονιασμένη και τιμωμένη στην καρδιά του κάθε Ιμβρίου, είτε των ολίγων που έμειναν εδώ είτε των πολλών που ξενητεύτηκαν, τους οποίους η Μάνα κατευώδωνε και εμπιστευότανε στη χάρη της Παναγίας». Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ευχήθηκε σε όλους τους πιστούς, και ιδιαιτέρως στους συμπατριώτες του Ιμβρίους, να τους προστατεύει και να τους ενισχύει η Υπεραγία Θεοτόκος.
«Η σημερινή γιορτή της Παναγίας, που είναι η προστάτιδα του νησιού μας και υποκλινόμεθα στην χάρη της, όπως λέγει και ο Ξυλούρης, να είναι διαρκής προστάτις και βοηθός όλων μας, να μην υπάρξει υποτροπή, να μην υπάρξει άλλη οπισθοδρόμισις, αλλά μόνον πορεία προς τα εμπρός, μόνον πρόοδος, μόνον άνοδος, για το παρόν και το μέλλον της Ίμβρου. Αμήν».