Ακόμη δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν οι φίλοι της Άρτεμις – Ηλιάνας τον ξαφνικό χαμό της τα ξημερώματα της παραμονής της πρωτοχρονιάς. Η 23χρονη Άρτεμις και ο 27χρονος φίλος της Παντελής άφησαν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο όταν το αυτοκίνητο που επέβαιναν και οδηγούσε ο Παντελής, ξέφυγε από την πορεία του και καρφώθηκε στα προστατευτικά κιγκλιδώματα του δρόμου. Κατέβαιναν την Κατεχάκη και το ρολόι έδειχνε μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα
Η 23χρονη φοιτούσε στην Φαρμακευτική και ο Παντελής ήταν Φαρμακοποιός. Η Άρτεμις έμενε στην Ηλιούπολη και ο Παντελής στου Ζωγράφου.
Το μοιραίο βράδυ ο Παντελής πήγε με το αυτοκίνητο του και την πήρε από το σπίτι της για να βγουν βόλτα. Τίποτε δεν προμήνυε την τραγωδία που θα ακολουθούσε.
Το συγκινητικό αντίο
Ένας φίλος της Άρτεμις – Ηλιάνας την αποχαιρέτισε με μια συγκλονιστική και γεμάτη πόνο ανάρτηση στο Facebook:
«Δυστυχώς πρέπει να αποχαιρετήσω τη χρονιά με τον πιο οδυνηρό τρόπο. Είναι ανείπωτη η θλίψη να χάνεις φίλους τόσο αδόκητα & αιφνίδια. Σήμερα έχασα μία από τις ελάχιστες φίλες μου – μια φίλη που καθόρισε το πρώιμο στάδιο της ενήλικης ζωής μου, το οποίο αποχαιρετώ για πάντα μαζί της.
Ήσουν πάντα δυνατή, αποφασιστική, και συνάμα ειλικρινής, εργατική, και ταπεινή… Ποτέ δεν συμβιβάστηκες με ό,τι θεωρούσες λάθος, είπες ξεκάθαρα όχι σε ό,τι δεν σου ταίριαζε & είχες το κουράγιο να εκφράσεις αυτό ακριβώς που πίστευες, χωρίς να κάνεις έκπτωση σε κανέναν.
Υπερασπίστηκες με σθένος τα ανθρώπινα δικαιώματα, αντιστάθηκες τίμια απέναντι σε ό,τι ήταν άδικο, αγαπούσες τα παιδιά, ήσουν τρυφερή με τα ζώα, είχες ιδιαίτερο σεβασμό για τις παραδόσεις, και ενδιαφέρον για άλλους πολιτισμούς.
Με τους ανθρώπους ήσουν ζεστή, φιλική & απλόχερη. Έκανες τους πάντες να νιώθουν εξοικειωμένοι με σένα, ακόμα κι όταν σου μιλούσαν για πρώτη φορά. Δεν σε πείραζε η τοποθέτησή τους, ούτε ο τρόπος ζωής τους, αρκεί να γνωρίζουν τις συνέπειες, όπως είχες πει κάποτε.
Η ζωή σου ήταν τόσο γεμάτη & δημιουργική, όσο αδειανούς & άναυδους μας αφήνει ο χαμός σου, τόσο πρόωρα & άδικα! …
Τίποτα δεν μπορεί να ελαφρύνει τον πόνο μας τώρα, παρά μόνο η υπόσχεση να συνεχίσουμε να ζούμε για σένα, έτσι όπως θα ήθελες εσύ. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί κανείς να κρατήσει τη μνήμη σου ζωντανή.
Σχεδιάζαμε να γιορτάσουμε την Πρωτοχρονιά από κοινού. Αλλά η ζωή τα έφερε αλλιώς.. το λαμπερό χαμόγελό σου θα λείπει φέτος από το τραπέζι. Ελπίζω όμως να βρίσκεται σε ένα καλύτερο μέρος & να μας φωτίζει όλους για το υπόλοιπο της ζωής μας. Αναπαύσου εν ειρήνη… τα πιό ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά σου.»