Θλίψη σκόρπισε στην τοπική κοινωνία του Βόλου – κι όχι μόνο – η είδηση του θανάτου του 10χρονου Κωνσταντίνου από οξεία μυοκαρδίτιδα. Την ίδια ώρα, νέα στοιχεία έρχονται στο «φως».
Ο αδικοχαμένος Κωνσταντίνος ήταν καλά το πρωί της περασμένης Πέμπτης, αλλά εντελώς ξαφνικά ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση της ζωής του. Η γρίπη που κόλλησε αποδείχθηκε ο πιο ύπουλος αντίπαλος. Το παιδί μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο και υπέκυψε μέσα σε λίγες ώρες από οξεία μυοκαρδίτιδα.
Έτσι, στη γειτονιά των αγγέλων βρίσκεται από χθες, Σάββατο ο 10χρονος Κωνσταντίνος, το παιδί που ήταν η «ψυχή» του 1ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Αγριάς, όπου φοιτούσε από τη νηπιακή του ηλικία. Ο μαθητής παρά τη σπαστική τετραπληγία που τον καθήλωσε σε αναπηρικό αμαξίδιο, δεν σταμάτησε ποτέ να εκπλήσσει, δίνοντας μαθήματα ζωής όχι μόνο στους συμμαθητές του αλλά και στους ίδιους τους δασκάλους του, που τον είδαν να ζωγραφίζει, ακόμη και να παίζει μουσική με το πόδι, που με την παρουσία του γέμιζε τον χώρο.
Ο Κωνσταντίνος έφυγε το Σάββατο 21 Ιανουαρίου από τη ζωή ενώ νοσηλευόταν στην Παιδιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Βόλου, όπου τον πήγαν οι γονείς του τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, καθώς παρουσίασε υψηλό πυρετό. Κόλλησε γρίπη τύπου Α και παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του ιατρικού προσωπικού, δεν τα κατάφερε. Θρήνος επικράτησε για τον πρόωρο θάνατο του δεκάχρονου, του «βενιαμίν» της οικογένειας από τον Κισσό, που ενθουσιαζόταν με κάθε καινούρια δραστηριότητα με την οποία καταπιανόταν.
Ο Κωνσταντίνος είχε πάει κανονικά στο σχολείο την περασμένη Πέμπτη για τα μαθήματά του. Εφθασε στο 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Αγριάς, με βανάκι που μεταφέρει καθημερινά τους μαθητές από την περιοχή του Πηλίου. Προσήλθε χαρούμενος και όπως πάντα αναστάτωσε ευχάριστα με τις φωνές του, το σχολείο.
Κατά την πρωινή θερμομέτρηση που κάνει νοσηλευτής σε όλα τα παιδιά του σχολείου, ο Κωνσταντίνος δεν έδειξε συμπτώματα. Ήταν περίπου στις 10:30 το πρωί, όταν σε δεύτερη θερμομέτρηση, παρουσίασε δέκατα. Αμέσως ειδοποιήθηκε η οικογένειά του και με το βανάκι, ο μαθητής επέστρεψε στο σπίτι, προκειμένου οι γονείς του να φροντίσουν μέσω γιατρού για την υγεία του.
Το παιδί παρακολουθήθηκε από ιδιώτη γιατρό. Ωστόσο, την Παρασκευή ανέβασε υψηλό πυρετό και η οικογένειά του δεν καθυστέρησε. Τα μεσάνυχτα της Παρασκευής τον πήγαν στο Νοσοκομείο Βόλου και έγινε αμέσως εισαγωγή του στην Παιδιατρική Κλινική.
Του έγινε τεστ και διαπιστώθηκε ότι προσβλήθηκε από γρίπη τύπου Α (πιθανόν η Η1Ν1) και του χορηγήθηκε κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Στο προσκέφαλό του ο δεκάχρονος είχε τους γονείς του, αλλά και τη διευθύντρια της Παιδιατρικής, Αναστασία Αναστασίου – Κατσιαρδάνη, η οποία εφημέρευε.
Ο πυρετός άρχισε να υποχωρεί και η κ. Αναστασίου χθες το πρωί θα έφευγε από το νοσοκομείο μετά τη λήξη της εφημερίας της. Ξαφνικά όμως, η υγεία του Κωνσταντίνου επιδεινώθηκε. Πάνω από το παιδί έπεσαν όλοι οι διαθέσιμοι γιατροί του Νοσοκομείου. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες δεν μπόρεσαν να του προσφέρουν βοήθεια. «Η γρίπη προκάλεσε οξεία μυοκαρδίτιδα», ενημέρωσε η κ. Αναστασίου για τον θάνατο του παιδιού, που προκάλεσε σπαραγμό στο Νοσοκομείο Βόλου.
Θρήνος στο σχολείο του Κωνσταντίνου
Θρήνος και στο 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Αγριάς, εκπαιδευτικοί του οποίου ήταν σε ανοιχτή γραμμή με την οικογένεια του Κωνσταντίνου για να ενημερώνονται για την εξέλιξη της υγείας του. Το άγγελμα του θανάτου συγκλόνισε τους δασκάλους του, οι οποίοι τον θεωρούσαν δικό τους παιδί. Αλλωστε ο Κωνσταντίνος φοιτούσε στο σχολείο, από νηπιάκι, από την ηλικία των 4 ετών.
«Είχαμε τον Κωνσταντίνο κοντά μας από την ηλικία των τεσσάρων ετών. Φέτος ήταν μία καταπληκτική χρονιά, γιατί δεν είχε νοσήσει καθόλου. Εχουμε αρρωστήσει όλοι με την απώλεια. Εφυγε τόσο πρόωρα και γρήγορα από κοντά μας», ανέφερε συγκλονισμένος ο διευθυντής του σχολείου, Αποστόλης Μιχαλόπουλος για τον μαθητή που φέτος φοιτούσε στην Δ’ τάξη του δημοτικού.
Ο Κωνσταντίνος, όπως συγκινημένος αναφέρει ο κ. Μιχαλόπουλος ήταν η «ψυχή», η «μασκότ» του σχολείου. «Είχε έναν καταπληκτικό εγκέφαλο. Παρά τη σπαστική τετραπληγία κατάφερε να φθάσει στο σημείο να ζωγραφίζει και να παίζει μουσική με το πόδι.
Με τον φθαρμένο του λόγο μας έδινε θάρρος. Ηταν ένα παιδί που κουνώντας και μόνο τα βλέφαρά του, έλεγε τόσα πολλά. Πρόσφερε με την παρουσία του στο σχολείο. Ηταν η μασκότ μας. Όταν έλειπε όλοι το καταλαβαίναμε. Ηταν ένα πλάσμα που με την παρουσία του γέμιζε τον χώρο. Και φυσικά είχε στο πλευρό του δύο καταπληκτικούς γονείς, συνοδοιπόρους στο σχολείο μας που έχουν βοηθήσει με τον τρόπο τους κι άλλους γονείς», ανέφερε ο κ. Μιχαλόπουλος.
*Πηγή: taxydromos.gr