Σύμφωνα με τις καταγραφές, στον αστικό ιστό της Θεσσαλονίκης έχουν παρατηρηθεί πάνω από 50 είδη διαφορετικών μανιταριών, ενώ πέρα από την Τσιμισκή, την Εγνατία, την Καλαμαριά, τα παρτέρια στους κήπους της Νέας Παραλίας και άλλες περιοχές της πόλης, οι φίλοι του μανιταριού μπορούν να τα βρουν σε ποσότητες και στο περιαστικό δάσος του Σέιχ Σου.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Μανιταρόφιλων Θεσσαλονίκης Δημήτρης Βολοβότσης, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 Fm» αναφέρθηκε στο φαινόμενο της εμφάνισης των μανιταριών που συγκεντρώνει όχι μόνο το ενδιαφέρον των περιπατητών, αλλά και δεκάδες φωτογραφικά στιγμιότυπα.
«Εδώ και χρόνια έχουν κάνει αποικίες σε πολλά δέντρα και πολλές περιοχές της Θεσσαλονίκης. Τα μανιτάρια βγαίνουν εάν το επιτρέψουν οι συνθήκες. Θέλουν υγρασία, πολύ νερό και ζέστη, όπως έχει αυτή την εποχή με αποτέλεσμα να παρατηρείται καρποφορία», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βολοβότσης, ο οποίος αναφέρθηκε και στα πιο περίεργα σημεία της Θεσσαλονίκης στα οποία εντοπίστηκαν κατά το παρελθόν μύκητες.
«Ήταν μία συκιά στην περιοχή του Αγίου Ιωάννη που βρήκαμε ένα σπάνιο είδος πλευρώτους. Η συκιά ήταν σχεδόν ξερή και ήταν περίεργο να υπάρχει ζωντανό μανιτάρι. Επίσης, κοντά στη Γυμναστική Ακαδημία του ΑΠΘ μια καρυδιά ήταν γεμάτη πλευρώτους. Είχε επάνω της συγκεντρωμένα πάνω από 50 κιλά του είδους», συμπλήρωσε.
Όπως είπε ο κ. Βολοβότσης «τα πλευρώτους είναι ένα “επιθετικό” μανιτάρι, που μπορεί να φάει οποιοδήποτε ξύλο και να αναπτυχθεί. Αυτό, όμως, που βγαίνει σε μεγαλύτερες ποσότητες, πέριξ της Θεσσαλονίκης, είναι ο γαλακτίτης ο νόστιμος».
Βέβαια, ο πρόεδρος των μανιταρόφιλων Θεσσαλονίκης συστήνει να μην φαγωθούν τα μανιτάρια που φυτρώνουν στον αστικό ιστό, ακόμη κι αν κάποια από τα είδη είναι βρώσιμα, τονίζοντας πως «το μανιτάρι έχει την τάση να συγκεντρώνει ρύπους και μεταλλικά στοιχεία που μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα».