Θέμα TL – Τουριστική σεζόν: Ιστορίες τρέλας από υπαλλήλους που εργάστηκαν καλοκαίρι σε νησί

Επαγγελματίες του κλάδου του τουρισμού μίλησαν στο timeline.gr για τις χειρότερες εμπειρίες που είχαν όταν πήγαν να εργαστούν το καλοκαίρι σε κάποιο ελληνικό νησί

Αντώνης Χρυσουλάκης

Μεγάλη εντύπωση έχει προκαλέσει εδώ και λίγο καιρό η δήλωση του επίτιμου προέδρου του ΣΕΤΕ, Ανδρέα Ανδρεάδη, ότι φέτος το καλοκαίρι στην τουριστική βιομηχανία της χώρας υπάρχουν 50.000 κενές θέσεις εργασίας. Συγκεκριμένα ο κ. Ανδρεάδης είχε αναφέρει ότι ο «ποιοτικός τουρισμός μας κινδυνεύει», τονίζοντας την ίδια στιγμή ότι οι θέσεις αυτές είναι κενές παρά το γεγονός ότι οι αμοιβές που δίδονται είναι μεγαλύτερες από αυτές που ορίζουν οι κλαδικές συμβάσεις. Ποιοι είναι οι λόγοι όμως που κρύβονται πίσω από αυτό το φαινόμενο;

Διαβάστε επίσης: Δεν… ήξερε: Αμερικανίδα στη Μύκονο πλήρωσε 600 ευρώ για δύο κοκτέιλ και μια μερίδα καβουροπόδαρα (Βίντεο)

Σύμφωνα με μελέτη του ΙΝΣΕΤΕ, με θέμα «Απασχόληση και ελλείψεις εργατικού δυναμικού στα ελληνικά ξενοδοχεία στην αιχμή της θερινής σεζόν 2021» η έλλειψη προσωπικού (ειδικότερα την περίοδο που ο μεγαλύτερος όγκος τουριστών επισκέπτεται την Ελλάδα) υπήρχε και τις προηγούμενες χρονιές, αλλά φέτος οξύνθηκε λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Όπως αναφέρουν παράγοντες του τουριστικού κλάδου οι κύριοι λόγοι που οι εργαζόμενοι πλέον δεν επιλέγουν να φύγουν σεζόν είναι οι εξής:

  • Εξαντλητικές συνθήκες εργασίας με χαμηλές αποδοχές και δίχως ασφάλιση
  • Λόγω της πανδημίας αρκετοί στράφηκαν σε άλλους κλάδους ή έφυγαν για το εξωτερικό, με κύριο κριτήριο την εξασφάλιση ενσήμων και 12μηνης απασχόλησης
  • Μεγάλο μέρος του καταρτισμένου προσωπικού αναζήτησε εργασία στα μεγάλα αστικά κέντρα, προκειμένου να έχει 12μηνη απασχόληση ακόμα κι αν τα χρήματα ήταν πιο λίγα

Διαβάστε επίσης: Times: Η Αλόννησος στην κορυφή των 25 προτεινόμενων ελληνικών νησιών

Βέβαια, για να αντιληφθεί κάποιος καλύτερα το τι γίνεται ακριβώς στις τουριστικές επιχειρήσεις κατά την καλοκαιρινή σεζόν, θα πρέπει να συνομιλήσει με ανθρώπους που βιοπορίζονται από τον συγκεκριμένο κλάδο. Το timeline.gr εντόπισε και συνομίλησε με τρεις εργαζόμενους στον τουριστικό τομέα, οι οποίοι αποκάλυψαν όλα όσα είχαν αντιμετωπίσει όταν είχαν επιλέξει να εργαστούν σε κάποιο νησί κατά την καλοκαιρινή περίοδο.

Σημειώνεται ότι και οι τρεις, είτε άλλαξαν επαγγελματικό προσανατολισμό, είτε επέλεξαν για φέτος την ασφάλεια της μόνιμης εργασίας στην Αθήνα.

Κώστας 35 ετών – Bartender: «Ακόμα μου χρωστάνε χρήματα»

«Καλοκαίρι 2017, αποφασίζω να πάω για σεζόν στην Κέα. Ξεκίνησα σε ένα αρκετά γνωστό beach bar του νησιού, το οποίο θα μου παρείχε διαμονή, διότι το να βρεις δωμάτιο στο νησί κατά την καλοκαιρινή περίοδο είναι οικονομικά ασύμφορο. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα την εργασία, όλη η συμφωνία “στράβωσε”. Η εξαήμερη και 8ωρη εργασία που είχα συμφωνήσει με το κατάστημα, μετατράπηκε σε 12ωρη και μερικές φορές σε 14ωρη δίχως κανένα ρεπό. Στην κυριολεξία δουλεύαμε συνεχόμενα για 4 μήνες.

Διαβάστε επίσης: Τουρισμός: Το πρώτο θετικό πρόσημο σε σχέση με το 2019 είναι γεγονός

Το σπίτι 50 τετραγωνικών μέτρων που μου είχε παραχωρηθεί από την επιχείρηση, έπρεπε να το μοιραστώ με άλλους τρεις συναδέλφους μου. Όταν βρίσκαμε λίγο χρόνο για να μαγειρέψουμε, προσέχαμε πολύ και δεν αφήναμε τίποτα εκτεθειμένο, καθώς παντού υπήρχαν κατσαρίδες. Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης όταν κατέβαλε τον μισθό μας στην τράπεζα, δεν μας έδινε τις υπερωρίες και όλο το καλοκαίρι υποσχόταν ότι θα μας τις έδινε στο χέρι. Ποτέ δεν καταφέραμε να τις πάρουμε ολόκληρες, ακόμα μου χρωστάνε χρήματα.»

Μαρίνα 30 ετών – Receptionist: «Οι 5 χειρότεροι μήνες της ζωής μου»

«Ξεκίνησα να εργάζομαι στον κλάδο το 2013. Εκείνη την περίοδο κατάφερα και βρήκα εργασία πάνω στο αντικείμενο μου σε ένα μικρό ξενοδοχείο στη Νάξο. Το πρώτο πράγμα που μου είχε ξεκαθαρίσει από το τηλέφωνο ο ιδιοκτήτης ήταν ότι πρόκειται για μια “οικογενειακή επιχείρηση με ευχάριστο κλίμα”. Μόλις έφτασα στο νησί και ξεκίνησα την εκπαίδευσή μου, ο εργοδότης μου επανέλαβε την ίδια φράση που μου είχε πει και στο τηλέφωνο, όμως αυτή την φορά κάπως παραλλαγμένη: “Εδώ είμαστε μια οικογενειακή επιχείρηση και όλοι κάνουμε τα πάντα”.

Διαβάστε επίσης: Η Ελλάδα, κορυφαίος προορισμός της Thomas Cook για το καλοκαίρι του 2022

Ήταν οι 5 χειρότεροι μήνες της ζωής μου. Εργαζόμουν από τις 8 το πρωί μέχρι τις 10 βράδυ, καθώς πέρα από εμένα και την κόρη του ιδιοκτήτη, δεν υπήρχε άλλο άτομο στο ξενοδοχείο. Ήμουν ταυτόχρονα receptionist, καμαριέρα, σερβιτόρα και καθαρίστρια πισίνας. Τα φιλοδωρήματα που μου έδιναν οι πελάτες, ήμουν αναγκασμένη να τα δίνω στον εργοδότη μου με την υπόσχεση ότι τέλος της σεζόν θα μας τα δώσει όλα μαζί, αφού τα μοιράσει σε μένα και στην κόρη του σε ισόποσα ποσά. Τελικά ποτέ δεν είδα αυτά τα χρήματα, όπως επίσης δεν είδα και τις υπερωρίες μου.»

Χρήστος 29 ετών – Σερβιτόρος: « Κάθε μέρα στο μαγαζί ήταν ατελείωτες στιγμές πόνου»

«Καλοκαίρι 2018, βρίσκω από γνωστό εργασία ως βοηθός σερβιτόρου σε εστιατόριο της Σαντορίνης. Πριν φύγω από Αθήνα μιλάω με τον υπεύθυνο της επιχείρησης, ο οποίος μου ξεκαθάρισε ότι πρόκειται για πενθήμερη και οχτάωρη εργασία, με εξαίρεση τις περιόδους που το νησί θα έχει αυξημένο τουρισμό και το κατάστημα θα έχει παραπάνω δουλειά. Όπως ακριβώς μου είχε πει: “Το πολύ να κάθεσαι μια με δύο ώρες υπερωρία”. Δυστυχώς τα πράγματα δεν ήταν έτσι! Με το που έφτασα στο νησί ξεκίνησα από την πρώτη κιόλας μέρα να εργάζομαι 13 ώρες την ημέρα, 7 μέρες την εβδομάδα. Ύστερα από λίγο καιρό ζήτησα ρεπό για να ξεκουραστώ, όμως δεν το έλαβα ποτέ, καθώς ο υπεύθυνος μου είπε ότι δεν έχει άτομο για να με αντικαταστήσει και ότι θα πρέπει να κάνω υπομονή.

Διαβάστε επίσης: Καταγγελία εποχικής εργαζόμενης για τη Μύκονο: Ζούσαμε σε δωμάτια με μούχλα και κατσαρίδες (Βίντεο)

Είχα βγάλει κάλους στα πόδια μου και δεν είχα χρόνο ούτε να πάω στο φαρμακείο προκειμένου να τους περιποιηθώ. Κάθε μέρα στο μαγαζί ήταν ατελείωτες στιγμές πόνου. Δεν μπορούσα ούτε στη θάλασσα να πάω καθώς όταν τελείωνα μεσημέρι την δουλειά, είχα στην διάθεσή μου 2 ώρες μέχρι να ξεκινήσω να εργάζομαι και πάλι. Τα φιλοδωρήματα των πελατών τα κράταγε όλα ο σερβιτόρος, ο οποίος ήταν κουμπάρος με τον υπεύθυνο του εστιατορίου. Όταν παραπονέθηκα για αυτό το γεγονός, ο υπεύθυνος μου είπε ότι έχω δίκιο και ότι θα φροντίσει να διορθωθεί η κατάσταση. Μετά από 2 μέρες απολύθηκα.»