Ο Δημήτρης Καραϊβάζ, γιος του αδικοχαμένου Γιώργου Καραϊβάζ, «στέλνει» το τελευταίο «δώρο» στον πατέρα του, ο οποίος σήμερα θα γιόρταζε τα 53α γενέθλιά του.
«Είμαι ο Δημήτρης Καραϊβάζ, γιος του δολοφονημένου δημοσιογράφου Γεωργίου Καραϊβάζ. Το τελευταίο δώρο, που θα κάνω στον πατέρα μου, είναι να εκθέσω τους δολοφόνους του». Με αυτά τα λόγια ξεκινά την επιστολή του, ο γιος του αστυνομικού συντάκτη Γιώργου Καραϊβάζ, ο οποίος δολοφονήθηκε στις 9 Απριλίου 2021, λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι του στον Άλιμο. Επέλεξε να τη δημοσιοποιήσει σήμερα, που ο πατέρας του θα γιόρταζε τα 53α γενέθλιά του.
Ολόκληρο το κείμενο της επιστολής του Δημήτρη Καραϊβάζ, όπως δημοσιοποιήθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1
«Είμαι ο Δημήτρης Καραϊβάζ, γιος του δολοφονημένου δημοσιογράφου Γεωργίου Καραϊβάζ. Το τελευταίο δώρο, που θα κάνω στον πατέρα μου, είναι να εκθέσω τους δολοφόνους του. Οι δολοφόνοι του πατέρα μου δεν ήταν δύο άνδρες καβάλα σε ένα μηχανάκι, ούτε ένας ιθύνων νους, που έδινε εντολές. Ο πατέρας μου είχε ξαναβρεθεί στο στόχαστρο εκτελεστών, καθώς ήταν επικηρυγμένος και από τη 17 Νοέμβρη και από όμοιες με αυτή οργανώσεις.
Ακόμη και με τη σύλληψη των δολοφόνων και των ηθικών αυτουργών η μακροσκοπική κατανομή της κοινωνίας μας δεν θα αλλάξει, αφού αυτοί θα αντικατασταθούν από ομοϊδεάτες τους.
Η δολοφονία του πατέρα μου δεν ήταν επίθεση σε ένα πρόσωπο, αλλά σε μία ιδέα, αυτή της δικαιοσύνης και της αλήθειας, αυτή της ελπίδας και της ελευθερίας. Έτσι λοιπόν και ο ψυχρός εκτελεστής δεν έχει υλική υπόσταση, αλλά είναι απόρροια συστημικών προβλημάτων, που ταλανίζουν τη χώρα και τον κόσμο μας. Είναι απόρροια του φόβου και του μένους, που προκαλούνται από τη φτώχεια και τη βία, που ασκούμε ο ένας στον άλλον.
Η σύλληψη των δολοφόνων του πατέρα μου, εάν δεν αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα, δεν θα είναι παρά μια πύρρειος νίκη.
Αυτήν την αντιμετώπιση, λοιπόν, δεν την οφείλετε στον Γιώργο Καραϊβάζ ούτε και στον γιο του. Την οφείλετε στους εαυτούς σας, στα παιδιά σας και τους συνανθρώπους σας και όσον αφορά στους έξυπνους ρεαλιστές, γνωστούς και ως κυνικούς, ήρθε η ώρα να πετάξετε τα προσωπεία και να αποδεχτείτε την πραγματική φύση σας: αυτή του δειλού κονφορμιστή.
Εάν είναι να σας μείνει κάτι, λοιπόν, από τη δολοφονία του πατέρα μου, να σας μείνει ότι η αισιοδοξία και η προσπάθεια για αλλαγή δεν είναι χαρακτηριστικό του μωρού, αλλά του θαρραλέου και ότι με τον θάνατό του άνοιξε το Κουτί της Πανδώρας. Και όλοι ξέρουμε τι έχει μείνει μέσα του.»