Μία συντονισμένη προσπάθεια «εξοστρακισμού» της κλασικής λογοτεχνίας από τα σχολεία λαμβάνει χώρα τον τελευταίο καιρό στις ΗΠΑ υπό το κίνημα #DisruptTexts και ελέω πολιτικής ορθότητας.
Ανάμεσα στα «θύματά» της ο Όμηρος, ο Σαίξπηρ και ο Φιτζέραλντ.
Σύμφωνα με την θεωρία του εν λόγω κινήματος, τα παιδιά δεν θα πρέπει να διαβάζουν έργα που δεν παραπέμπουν σε οτιδήποτε άλλο από την γλώσσα και τις συμπεριφορές που χρησιμοποιούμε σήμερα – ειδικά εκείνα τα έργα στα οποία «ο ρατσισμός, ο σεξισμός, ο αντισημιτισμός και άλλες μορφές μίσους είναι ο κανόνας», όπως περιγράφει η γνωστή συγγραφέας εφηβικής λογοτεχνίας Πάτμα Βενκατραμάν, στο School Library Journal.
Για την Βενκατραμάν, κανένας συγγραφέας δεν είναι αρκετά πολύτιμος ώστε να εξαιρεθεί από τον κανόνα: «Το να ‘αθωώνουμε’ τον Σαίξπηρ αναφέροντας ότι έζησε σε μια εποχή όπου επικράτησαν αισθήματα μίσους, κινδυνεύει να στείλει ένα υποσυνείδητο μήνυμα ότι η ακαδημαϊκή αριστεία υπερτερεί της μίσους ρητορικής», υποστηρίζει η συγγραφέας.
Κεντρικό τους σύνθημα των θιασωτών του #DisruptTexts είναι, σύμφωνα με τη Wall Street Journal, ότι αποσπάσματα από τα κλασικά κείμενα που περιγράφουν περιστατικά βίας, ρατσισμού, μισογυνισμού «μπερδεύουν» ψυχολογικά τους νέους και τους περνούν λάθος μηνύματα συμπεριφοράς.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι το κίνημα και οι απαγορεύσεις έχουν προκαλέσει διαφωνίες μεταξύ του διδακτικού προσωπικού, με τους διαφωνούντες να επιμένουν ότι «αν υπάρχει κάποια ζημία στην κλασική λογοτεχνία, προέρχεται από τη μη διδασκαλία της».