Κανείς στην Πολεμική Αεροπορία δεν μπορεί ακόμα να συνέλθει. Κανενός η σκέψη δεν μπορεί να ξεφύγει από την εικόνα των δύο πιλότων του μοιραίου F-4 Phantom που κατέπεσε 8 ναυτικά μίλια δυτικά του Κατακόλου.
Στον τόπο των ερευνών, στο Κατάκολο Ηλείας, Λιμενικοί, στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας και του Πολεμικού Ναυτικού συνεχίζουν με αμείωτη ένταση τις αγωνιώδεις προσπάθειες για να βρεθεί έστω ένα στοιχείο που θα αναπτερώσει τις ελπίδες για εντοπισμό του κυβερνήτη Σμηναγού, Ευστάθιου Τσιτλακίδη.
Πλέον τα σωστικά συνεργεία έχουν επεκτείνει τις έρευνες και κάτω από τη θάλασσα, με δύτες να έχουν ριχτεί στη μάχη, ενώ και σε επίπεδο τεχνολογίας έχει επιστρατευτεί υποβρύχιο ραντάρ. Η κατάσταση ωστοσο δεν είναι καθόλου εύκολη, μιας και το ανάγλυφο του βυθού είναι τόσο δύσκολα προσεγγίσιμο, με χαράδρες και μεγάλα βάθη που φτάνουν από τα 100 μέτρα μέχρι και τα 1.000.
Σύμφωνα με τις έως τώρα εκτιμήσεις, είναι πιθανό ο 31χρονος σμηναγός Ευστάθιος Τσιτλακίδης να είναι δεμένος στο κάθισμά του και να μην πρόλαβε καν να αντιδράσει, ωστόσο, τίποτα δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί αν δεν εντοπιστεί το «κουφάρι» του μαχητικού ή έστω κάποιο στοιχείο που να δείχνει πως ο κυβερνήτης βρέθηκε εκτός του cockpit.
Στην περιοχή επικρατούν τις τελευταίες ώρες άσχημες καιρικές συνθήκες που δυσκολεύουν τις έρευνες.
Στο Κάτω Νευροκόπι Δράμας, ιδιαίτερη πατρίδα του Σμηναγού Στάθη Τσιτλακίδη η αγωνία είναι στο κόκκινο. Όλοι περιμένουν πάνω από τα τηλέφωνα για να μάθουν οποιοδήποτε νέο για την τύχη του 31χρονου.
Κανείς δεν χάνει την πίστη του, όλοι ελπίζουν πως ο Στάθης θα βρεθεί, ακόμα κι αν οι ελπίδες λιγοστεύουν. Αυτό που τονίζουν κάτοικοι του χωριού είναι πως ο Σμηναγός πρέπει να τιμηθεί, πρέπει να γυρίσει στο χωριό με κάθε τρόπο.
Ο δήμαρχος Κάτω Νευροκοπίου, Γιάννης Κυριακίδης, μιλώντας σε τηλεοπτικά μέσα ανέφερε ότι η τοπική κοινωνία είναι συντετριμμένοι από εχθές. «Μιλάμε για ένα παλικάρι για το οποίο ήμασταν όλοι περήφανοι. Όλοι γνωρίζαμε ότι ήταν ο πιλότος μας, από εδώ. Η οικογένειά του είναι ενεργή, το παλικάρι μεγάλωσε και πήγε σχολείο εδώ, ήτανε μέσα στην κοινωνία. Είναι συντετριμμένη όλη η νεολαία μας. Όλοι μας ευχόμαστε και πιστεύουμε ότι θα βρεθεί. Δεν έχουν τελειώσει οι ελπίδες μας, συνεχίζουμε να δίνουμε κουράγιο και να συμπαραστεκόμαστε στην οικογένεια», είπε.
Ο δήμαρχος τόνισε ότι έχει επικοινωνήσει με την οικογένεια του πιλότου και οι άνθρωποι είναι συντετριμμένοι, ωστόσο έχουν δίπλα τους όλη την τοπική κοινωνία που είναι περήφανη για τον γιο τους. «Όλο το Νευροκόπι από χθες δε μπορεί να κοιμηθεί, όλο το λεκανοπέδιο και ο δήμος, είμαστε περήφανοι για αυτό το παιδί. Όταν περνούσαν στρατιωτικά αεροπλάνα από το Νευροκόπι, όλοι λέγαμε «είναι αυτός, είναι το δικό μας το παλικάρι». Ο πατέρας είναι συντετριμμένος αλλά ελπίζει ακόμα, όπως ελπίζουμε όλοι μας», σημείωσε ο κ. Κυριακίδης.
«Η συμπαράσταση του κόσμου στην οικογένεια είναι πάρα πολύ διακριτική και πάρα πολύ έντονη ταυτόχρονα. Είμαστε δίπλα τους σε οτιδήποτε θελήσουν και σεβόμαστε τον πόνο τους. Υπάρχει ελπίδα ακόμα», πρόσθεσε.
Το χωριό του Υποσμηναγού συγκυβερνήτη, Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα έχει βυθιστεί στο πένθος, με τους γονείς, τους συγγενείς και τους φίλους του να μην μπορούν ακόμα να αντιληφθούν το κακό που έχει συμβεί.
Σπαρακτικός ο πατέρας του αδικοχαμένου υποσμηναγού Τουρούτσικα, αποκάλυψε πως ο γιός του είχε αντιμετωπίσει μηχανική βλάβη σε Phantom F-4 προ διμήνου και χρειάστηκε να προχωρήσει σε αναγκαστική προσγείωση στην Κρήτη.
«Προ διμήνου – τριμήνου, γεγονός που με είχε θορυβήσει. Ήταν αυτός κυβερνήτης μετά από κάποια αναχαίτιση γιατί δεν ξέρω και λεπτομέρειες. Μου το ανέφερε 15 μέρες μετά, το αεροπλάνο χάλασε στον αέρα. Πάντα Phantom πετούσε. Του λέω γιατί δεν πήγες στα Rafalle μου λέει δεν είναι ώρα ακόμη.
Χαλάει το αεροπλάνο πάνω από την Κρήτη, κάνει αναγκαστική προσγείωση στην Κρήτη. Πήγαν το φτιάξαν οι τεχνικοί. Δέκα χρόνια πιλότος ήταν το πρώτο δείγμα ανησυχητικό για μένα. Ανησυχούσα. Πετούσε βράδυ, ειδικά τα βραδινά δεν μπορούσα να ησυχάσω. Συνέβη το μοιραίο τώρα».
Ακόμα, κάνοντας το πάνελ του Action24 να δακρύσει και εκείνο, ο πατέρας του αδικοχαμένου Ικάρου δήλωσε: «Έχει δύο αδέρφια. Το ένα είναι στην Αμερική. Ήταν πολύ αγαπημένα αδέρφια. Χτυπούσες τον έναν έκλαιγε ο άλλος. Εγώ με τα αδέρφια μου δεν ήμουν έτσι ποτέ. Αγαπούσε πολύ την πατρίδα. Δεν τον ενδιέφερε. Ας πήγαινε 40 χρονών και ας σκοτωνόταν μετά. Να πετούσε να το ευχαριστιόταν. Δύο χρόνια είχε ηρεμήσει στη Μοίρα, περνούσε πολύ καλά.