Quantcast

Πρόεδρος Συλλόγου Ελλήνων στο Χάρκοβο: Ακούμε συνεχώς εκρήξεις

Τρομακτικές στιγμές βιώνει η πόλη Χάρκοβο της Ουκρανίας, μετά τις ρωσικές επιθέσεις που εξαπολύθηκαν το πρωί της Πέμπτης.

 

 

 

Σύμφωνα με πληροφορίες του Πρώτου Θέματος και της Εκατερίνα Σεφσένκο, πρόεδρου του συλλόγου Ελλήνων Πόλης Χάρκοβο «Ήλιος», από το πρωί μέχρι και αυτή την ώρα έχουν σημειωθεί πάνω από πέντε δυνατές εκρήξεις με τον κόσμο να βρίσκεται σε πανικό.

Τι τονίζει

Όπως αναφέρει, οι κάτοικοι στο Χάρκοβο προσπαθούν με κάθε τρόπο να προφυλαχθούν με τους περισσότερους να κρύβονται στα καταφύγια και στο μετρό, ενώ άλλοι εγκαταλείπουν την πόλη προς τα δυτικά.

«Είμαστε στο σπίτι κλεισμένοι και προσπαθούμε να κρατήσουμε όσο μπορούμε την ψυχραιμία μας. Ακούμε συνεχώς εκρήξεις προς τα σύνορα. Πολλοί άνθρωποι έχουν ξεκινήσει και φεύγουν δυτικά, ενώ άλλοι κρύβονται στα καταφύγια, στα υπόγεια, στο μετρό».

Σύμφωνα με την ίδια έξω από τα σούπερ μάρκετ και τα φαρμακεία έχουν δημιουργηθεί ατελείωτες ουρές με κόσμο που προσπαθεί να αγοράσει τα άκρως απαραίτητα: «Στα σούπερ μάρκετ και στα φαρμακεία δεν μπορείς να πας από τις ουρές που έχουν δημιουργηθεί από τον κόσμο που περιμένει απ έξω. Βγήκα για λίγο το πρωί να πάω να αγοράσω ψωμί και γύρισα πίσω διότι είχε κόσμο. Είμαι φοβισμένη και κλεισμένη μέσα στο σπίτι. Ζω με τους γονείς μου. Αν δεν τους είχα, γιατί είναι μεγάλοι σε ηλικία, θα είχα φύγει σίγουρα, ίσως να είχα έρθει και στην Ελλάδα, όμως τώρα δεν μπορώ να το κάνω αυτό».

Η Εκατερίνα Σεφσένκο έχει γεννηθεί στο Χάρκοβο της Ουκρανίας και δεν θυμάται ποτέ η χώρα της να έχει ζήσει κάτι περόμοιο… «Aκούω ότι υπάρχει στρατός μερικά χιλιόμετρα από την πόλη μας, αλλά δεν ξέρω αν είναι αλήθεια. Οι εκρήξεις ξεκίνησαν γύρω στις πέντε το πρωί. Από τότε εγώ άκουσα ξανά στις επτά, στις δέκα, στις δώδεκα και πριν από λίγη ώρα. Έχω γεννηθεί εδώ και ποτέ στα 40 μου χρόνια δεν έχω ζήσει κάτι τέτοιο. Δεν περιγράφεται είναι κάτι τρομερό, τρομακτικό με όλη την σημασία της λήξης. Από το παράθυρο μου βλέπω κόσμο με τσάντες γεμάτες από σούπερ μάρκετ. Εύχομαι να μην ζήσουμε κάτι ακόμα χειρότερο δεν ξέρω τι να πω».