Quantcast

Παπά Δημήτρης προς Aρχιεπισκοπή: Πάντα μαζί στους Αγίους Ισιδώρους

Από άμβωνος επέλεξε ο παπά Δημήτρης να απαντήσει στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο

Από άμβωνος και με αφορμή τη σημερινή Θεία Λειτουργία επέλεξε ο παπά Δημήτρης από τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων να απαντήσει στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και όσα ο προκαθήμενος της ελλαδικής εκκλησίας δήλωσε για την υπόθεση σε συνέντευξή του.

 

 

 

 

«Πάντα μαζί στους Αγίους Ισιδώρους του Λυκαβηττού» ήταν η χαρακτηριστική φράση που επέλεξε να χρησιμοποιήσει ο παπά Δημήτρης Λουπασάκης στο κήρυγμά του, τη Δευτέρα.

«Εδώ όλοι παρέα μαζί τελούμε τη Θεία λειτουργιά και η χάρη και η ευλογία του Θεού να δίνει πάντα υγεία και εμείς να είμαστε εδώ να λειτουργούμε έτσι απλά, σεμνά και ταπεινά, όπως και σήμερα και 22 χρόνια στους Αγίους Ισιδώρους. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, διαβάζοντας όλα τα μηνύματά σας. Σας ευχαριστώ που προσεύχεστε για εμένα. Ένα τεράστιο ευχαριστώ και ένα τεράστιο συγγνώμη» πρόσθεσε ο παπά Δημήτρης.

Υπενθυμίζεται ότι την Κυριακή ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος σε συνέντευξή του αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο «μετάθεσή» του παπά Δημήτρη σε ένα παλιό μοναστήρι της Βάρης, όπου όπως υπογραμμίζει θα λειτουργεί με κανόνες.

Δείτε το κήρυγμα του παπά Δημήτρη:

Στο κήρυγμά του το πρωί της Κυριακής ο παπά Δημήτρης ανέφερε: «Όταν βλέπεις ανθρώπους να είναι ασθενείς και στα αναπηρικά καροτσάκια είναι πάρα πολύ δύσκολο εσύ να κάθεσαι αμέτοχος και να παρακολουθείς απλά, ή να μην μπορείς να βλέπεις αυτήν την ασθένεια που μαστίζει το ανθρώπινο σώμα. Είναι δύσκολο να γράφουν στα χαρτάκια ονόματα με πολλά προβλήματα υγείας και σκέφτεσαι που πρέπει να είσαι και πως σε μια περίεργη εποχή όπως είναι η σημερινή. Άραγε οι ασθένειες και τα κηρύγματα του Χριστού μας πρέπει να καταλυθούν σε αυτήν την εποχή τη σημερινή. Διώχθηκε και αυτός τόσο πολύ, συκοφαντήθηκε. Αν πως ότι δεν υπάρχουν θαύματα δεν αναγνωρίζω το Ιερό Ευαγγέλιο. Αν δεν πιστεύουμε στο Ιερό Ευαγγέλιο τότε είναι μάταιο. Μακάριοι οι δεδιωγμένοι για χάρη Εμένα , αυτοί θα κερδίσουν τη Βασιλεία των ουρανών. Είμαι 22 χρόνια εδώ, δεν ερχόταν κανείς, έρχονταν 5 άτομα και όταν κάποια μέρα έρχονταν 7 πανηγυρίζαμε με τους Ιερείς που ήρθε παραπάνω κόσμος- Να μην βοηθάμε τους αρρώστους;».