Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν νωρίς το μεσημέρι της Τρίτης, εκπαιδευτικοί και φοιτητές ζητώντας την κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής.
Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές διεκδικούν “Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών που καλύπτουν πάγιες ανάγκες των σχολείων και που είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία του και να παρθούν τα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλεια και υγιεινή των μαθητών και των εκπαιδευτικών”.
Η ανακοίνωση του συλλόγου:
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, αγαπητοί γονείς, μαθητές,
Ευχόμαστε σε όλους υγεία, δύναμη και αισιοδοξία!
Μια ακόμα σχολική χρονιά ξεκινάει γεμάτη όνειρα, ελπίδες, παιδικά χαμόγελα, μέσα όμως σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, με χιλιάδες προβλήματα. Με χιλιάδες κατοικίες, περιουσίες και στρέμματα παρθένου δάσους καμένα, αφημένα στο έλεος των πυρκαγιών, των καταπατητών, των κάθε λογής “κορακιών”, που ονειρεύονται “πράσινες δουλειές” και κέρδη, πάνω στον ανθρώπινο πόνο και τη δυστυχία. Ταυτόχρονα, η πανδημία καλπάζει, εξαιτίας της επιμονής της κυβέρνησης να μην παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την αντιμετώπισή της. Εξαιτίας της συνειδητής επιλογής της να συμμορφώνεται με αυτά που ζητάει η “αγορά”, οι μεγάλες επιχειρήσεις, όπως π. χ. στον Τουρισμό, γεγονός που οδηγεί και φέτος, όπως και πέρσι, σε αλματώδη αύξηση των κρουσμάτων.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης δεν κρύβονται!
Και φέτος, οι τάξεις θα παραμείνουν με 25 μαθητές. Στην αρχή της πανδημίας έλεγαν «πού να βρούμε σε τόσο μικρό διάστημα, τόσες νέες αίθουσες». Στη συνέχεια η Υπουργός Παιδείας ισχυριζόταν κυνικά ότι νέες σχολικές αίθουσες για 15αρια τμήματα και προσλήψεις εκπαιδευτικών για τη στελέχωσή τους θα κόστιζε πάνω από 200 εκ. ευρώ και ότι αυτό είναι κόστος, ενώ τώρα με την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης δίνουν μέσα σε μια νύχτα 80 δις ευρώ στα κοράκια των ασφαλιστικών εταιρειών.
Και φέτος τα κενά θα είναι χιλιάδες, με την έναρξη της χρονιάς. Οι 11.700 διορισμοί, που έγιναν κάτω από την πίεση των αγώνων και τις τραγικές ελλείψεις στα σχολεία, δεν επαρκούν, ούτε στο ελάχιστο. Πέρσι προσλήφθηκαν πάνω από 52 χιλιάδες αναπληρωτές, ενώ συνταξιοδοτήθηκαν πάνω από 8 χιλιάδες εκπαιδευτικοί. Τα κενά θα καλυφθούν, αν και όποτε, κύρια από συμβασιούχους εκπαιδευτικούς, κάθε κατηγορίας (πλήρους ωραρίου, μειωμένου ωραρίου, 3μηνίτες κλπ.).
Η κυβέρνηση αρνείται να εφαρμόσει το αίτημα για περιοδικούς ελέγχους του ΕΟΔΥ στα σχολεία, ώστε να υπάρχει σαφής εικόνα της διάδοσης σε κάθε σχολείο και περιοχή. Το αίτημα αυτό το απέρριπτε την περσινή σχολική χρονιά µέχρι τις 2 Νοέµβρη, λέγοντας ότι «τα σχολεία δεν είναι εστίες υπερµετάδοσης του κορωνοϊού» και µία εβδομάδα μετά τα έκλεισε για έξι ολόκληρους μήνες! Είναι καθαρή υποκρισία να πετάει η κυβέρνηση το μπαλάκι στους εκπαιδευτικούς, ανοίγοντας το θέμα του εμβολιασμού, τη στιγμή που ξέρει ότι η συντριπτική πλειονότητα των εκπαιδευτικών, πάνω από 80%, έχει ήδη εμβολιαστεί. Τα σωματεία μας είναι υπέρ του δημόσιου και δωρεάν μαζικού εμβολιασμού. Το εμβόλιο είναι όπλο και επίτευγμα την επιστήμης. Είναι προκλητική και απαράδεκτη η επιλογή της κυβέρνησης να μετατρέψει τον αναγκαίο εμβολιασμό, από όπλο και δικαίωμα, σε εργαλείο απειλών, εκβιασμών, απολύσεων, περικοπών, σε μέσο διαίρεσης των εργαζομένων. Είναι απαράδεκτη η μετακύληση του κόστους των απαραίτητων διαγνωστικών τεστ στους ίδιους τους συναδέλφους. Για μια ακόμα φορά η κυβέρνηση κάνει «δωράκια» στις επιχειρήσεις της ιδιωτικής υγείας.
Βιώνουμε ένα μορφωτικό έγκλημα διαρκείας απέναντι στους μαθητές!
Ιδιαίτερα φέτος, μπαίνουμε σε μία σχολική χρονιά, όπου χιλιάδες μαθητές αντιμετωπίζουν τεράστια εκπαιδευτικά – μαθησιακά κενά και ελλείψεις, εξαιτίας του πολύμηνου κλεισίματος των σχολείων και της αμφίβολης – σε σχέση με τα εκπαιδευτικά της αποτελέσματα – τηλεκπαίδευσης, από την οποία αποκλείστηκαν χιλιάδες μαθητές. Πολλοί μαθητές, ειδικά των μικρότερων ηλικιών, πισωγυρίζουν από ήδη κατακτημένη γνώση. Διογκώθηκαν το άγχος, ο φόβος και η ανασφάλεια στα παιδιά. Η πολύμηνη απουσία κοινωνικοποίησης, επαφής με φίλους και αγαπημένες δραστηριότητες άφησε ισχυρά αποτυπώματα στα παιδιά μας.
Ωστόσο, καμία πρόβλεψη, κανένας σχεδιασμός για την αντιμετώπιση των συνεπειών, την υποστήριξη των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονέων δεν υπάρχει. Αντιθέτως, η κυβέρνηση επιμένει στην εφαρμογή ρυθμίσεων (π.χ. εργαστήρια δεξιοτήτων) που απαξιώνουν το μορφωτικό περιεχόμενο του σχολείου.
Η χρονιά ξεκινά, σαν να μην έχει συμβεί και τίποτα εδώ και δύο χρόνια! Και όχι μόνο αυτό! Εφαρμόστηκε το νέο σύστημα πρόσβασης στα ΑΕΙ, σε χρονιά πανδημίας, που πέταξε 40.000 μαθητές έξω από τα Πανεπιστήμια!