«Κάθε επεισόδιο περιγράφεται ως ένα σοβαρό επεισόδιο το οποίο θέλει μια σημαντική ιατρική παρέμβαση δηλαδή αν δεν υπήρχε ιατρική παρέμβαση σε όλα τα επεισόδια προφανώς το παιδί θα είχε απολέσει τη ζωή του πολύ νωρίτερα», δήλωσε στα Παραπολιτικά 90,1 και στην εκπομπή «Κεντρικό Μαγκαζίνο» με την δημοσιογράφο Ανδριάνα Ζαρακέλη πρόεδρος της Ελληνικής Ιατροδικαστικής εταιρείας, Γρηγόρης Λέων.
Με αφορμή τα σημάδια που υπήρχαν στο πρόσωπο της μικρής Τζωρτζίνας, ο πρόεδρος της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρείας δήλωσε: «Απαιτείται συγκεκριμενη διευκρίνιση για αυτά τα σημάδια, ουσιαστικά είναι κάποια ευρήματα τα οπαία χρήζουν διερεύνησης, φαίνεται να έχουν χαρακτηριστεί αρχικά ως υποστάσεις. Φαντάζομαι ότι ο συνάδελφος δεν εννοεί πτωματικές υποστάσεις γιατί θα έπρεπε να είναι ουσιαστικά από τη μια επιφάνεια του σώματος. Προφανώς χρειάζεται μια περαιτέρω διευκρίνηση και ένας νέος χαρακτηρισμός αυτού του ευρήματος. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι στην Τζωρτζίνα έχουμε πολύ δρόμο ακόμα, μάθαμε το τέλος του δυστυχώς, είδαμε τι έχει επηρεάσει αυτό το τέλος, ποιος εξωγενής παράγοντας αλλά από εκεί και πέρα νομίζω ότι έχουμε πάρα πολύ δρόμο ώστε να δούμε την όλη πορεία».
«Είναι ένα παιδί που έχει βασανιστεί πάρα πολύ, έχουνε γίνει πολλαπλές προσπάθειες ώστε να απολέσει αυτό το παιδί τη ζωή του και νομίζω ότι όσο θα προχωράει η έρευνα, όσο θα βρίσκουμε καινούργια στοιχεία νομίζω ότι θα ξετυλίγεται το πάζλ αυτό το οποίο θα μας δώσει την πλήρη εικόνα και για αυτό το παιδί. Το οποίο ιατροδικαστικά είναι το πιο δύσκολο γιατί οι ιατροδικαστές μπορούμε να έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα για την αιτία θανάτου και τα τελευταία λεπτά πέριξ του θανάτου όμως πολύ δύσκολα φτάνουμε χρόνια ή μήνες πίσω όπως σε αυτή την περίπτωση», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ερωτηθείς πόσες φορές πιστεύει ότι το παιδί βρέθηκε κοντά στο θάνατο, ο κ. Λέων απάντησε: «Κάθε επεισόδιο περιγράφεται ως ένα σοβαρό επεισόδιο το οποίο θέλει μια σημαντική ιατρική παρέμβαση δηλαδή αν δεν υπήρχε ιατρική παρέμβαση σε όλα τα επεισόδια προφανώς το παιδί θα είχε απολέσει τη ζωή του πολύ νωρίτερα. Επίσης να σας θυμίσω ότι ακόμα και με μια ιατρική παρέμβαση το παιδί απαιτήθηκε κάποιες φορές να μπει και στη ΜΕΘ πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν ήταν αρκετή μια παρέμβαση πρώτων βοηθειών αλλά απαιτούνταν μια εξειδικευμένη φροντίδα επιπέδου ΜΕΘ το οποίο σημαίνει προφανώς κάτι ιδιαίτερα σοβαρό, απειλητικό για τη ζωή και προφανώς εκεί κρινόταν κάθε φορά και η ζωή του παιδιού. Και μάλιστα αν δεν είχαμε εξωγενή παράγοντα πρέπει να σας πω ότι η πορεία σε μια εντατική συνήθως είναι φθίνουσα.
«Δηλαδή όταν μπαίνει ένας άνθρωπος σε μια εντατική και έχει ένα χρόνιο πρόβλημα συνήθως μένει αρκετές μέρες ή προσπαθούν οι γιατροί να ισορροπήσουν τον οργανισμό αλλά πάντα βγαίνει με μια σοβαρή πάθηση πάλι», υπογράμμισε ο ίδιος.
«Εδώ βλέπουμε ότι ενώ έχουμε ένα παιδί το οποίο κατά βάση δεν είχε παθολογικά ευρήματα, δεν είχε γενετικές ανωμαλίες ουσιαστικά έχουμε ένα παιδί δηλαδή υγιές το οποίο μπαίνει στην εντατική και περιέργως με την φροντίδα και με την προστασία του περιβάλλοντος βγαίνει πάρα πολύ γρήγορα. Εκεί φαίνεται κιόλας ότι επιδρά κάτι εξωγενές γιατί ακριβώς δεν θα μπορούσαμε να έχουμε όλη αυτή την πορεία», δήλωσε επιπρόσθετα.