Στο Διοικητικό Πρωτοδικείο της Αθήνας προσέφυγε οδηγός υποστηρίζοντας ότι δεν είδε καμία από τις 88 (!) κλήσεις που του άφησαν Δήμος και Τροχαία στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου του.
Ωστόσο, το δικαστήριο έκρινε ότι οι κλήσεις που τοποθετούνται στο παρμπρίζ των οχημάτων λόγω παράνομης στάθμευσης αυτοκινήτων, επέχουν αφενός νόμιμη θέση επίδοσης και αφετέρου έχουν τον νόμιμο χαρακτήρα κλήσης του παραβάτη για υποβολή αντιρρήσεων, ενώπιον του αρμοδίου οργάνου ή προσφυγής ενώπιον των δικαστηρίων.
Με την ίδια απόφαση κρίθηκε ότι ο παραβάτης οδηγός δεν μπορεί να επικαλεστεί αόριστα ότι ουδέποτε δεν του επιδόθηκαν οι κλήσεις, χωρίς να μπορεί να αποδείξει αυτό που ισχυρίζεται.
Σε βάρος του συγκεκριμένου ιδιοκτήτη αυτοκινήτου από το 2007 έως το 2012 “κόπηκαν” από την Τροχαία, το Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας και την Δημοτική Αστυνομία του Δήμου Αθηναίων, συνολικά 88 κλήσεις και επιβλήθηκαν πρόστιμα λόγω παράνομης στάθμευσης:
-σε χώρο όπου υπάρχει πινακίδα απαγόρευσης στάθμευσης (Ρ-39),
-σε χώρο ελεγχόμενης στάθμευσης (Ρ-69),
-σε πεζόδρομο,
-σε πεζοδρόμια,
-σε χώρους στάθμευσης οχημάτων ατόμων με μειωμένη κινητικότητα (ΑΜΕΑ),
-σε κεκλιμένο επίπεδο (ράμπα) διάβασης ατόμων μειωμένης κινητικότητας (ΑΜΕΑ),
-σε χώρο όπου υπάρχει πινακίδα απαγόρευσης στάσης και στάθμευσης (Ρ-40),
-σε στροφή οδού και
-σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων με κάρτα, χωρίς όμως καταβολή του προβλεπόμενου τέλους.
Τον Μάιο του 2016, όταν έλαβε ειδοποίηση από Τράπεζα που του γνωστοποιούσε ότι ο Δήμος Αθηναίων προέβη στην δέσμευση των λογαριασμών του (κατασχετήριο εις χείρας τρίτου), λόγω του χρηματικού ποσού που όφειλε από το σύνολο των κλήσεων, αντέδρασε, ισχυριζόμενος ότι τότε έλαβε για πρώτη φορά γνώση των βεβαιωθέντων σε βάρος του προστίμων!
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών στην απόφασή του υπογράμμισε ότι:
«Στις περιπτώσεις βεβαίωσης προστίμου λόγω παράνομης στάθμευσης οχήματος, προβλέπεται ειδική διαδικασία κοινοποίησης της αντίστοιχης πράξης στον παραβάτη και συγκεκριμένα στον οδηγό του παρανόμως σταθμευμένου οχήματος στις περιπτώσεις που ο τελευταίος απουσιάζει και δεν δύναται το όργανο που βεβαίωσε την παράβαση να επιδώσει την πράξη άμεσα στον παραβάτη, με την τοποθέτηση της έκθεσης βεβαίωσης παράβασης στον ανεμοθώρακα του οχήματος, η οποία επέχει θέση επίδοσης αυτής καθώς και κλήσης του παραβάτη προς υποβολή αντιρρήσεων, ενώπιον του αρμοδίου οργάνου, ή προσφυγής ενώπιον του Δικαστηρίου».
Επιβαρυντικό στοιχείο στην συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια, υπήρξε ο αριθμός των παραβάσεων, που έφτασε τις 88 και από διαφορετικές υπηρεσίες, γεγονός που καθιστά αδύνατο να μην έλαβε γνώση των κλήσεων ο παραβάτης.
Επιπλέον, ο ίδιος προσέφυγε 4 χρόνια μετά τη νόμιμη κοινοποίησή των κλήσεων και κατά συνέπεια η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, καθώς η προβλεπόμενη προθεσμία είναι 60 μέρες.
Έτσι, η αίτησή του απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, ενώ παράλληλα του καταλογίστηκε η δικαστική δαπάνη του Δήμου Αθηναίων, η οποία ανέρχεται στα 234 ευρώ.