Στις πολλές και χρόνιες παθογένειες που εμποδίζουν την επιτάχυνση του δικαιοδοτοκού έργου, αναφέρθηκαν τέσσερις πρώην υπουργοί Δικαιοσύνης, σε ημερίδα που διοργάνωσε η «Κίνηση Επιτάχυνσης της Δικαιοσύνης» και φιλοξενήθηκε στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος. Χαιρετισμό στην ημερίδα απηύθυνε και ο νυν υπουργός, Κωσταντίνος Τσιάρας, ο οποίος χαρακτήρισε τη βραδύτητα στην απονομή ως το «μεγαλύτερο πρόβλημα» της Δικαιοσύνης.
Ο κ. Τσιάρας έκανε λόγο για «στρεβλή αντίληψη» για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και «πανσπερμία διατάξεων», καθώς όπως τόνισε, έχουν ψηφιστεί περισσότερα από σαράντα νομοσχέδια, τα τελευταία για την επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης, με πενιχρά έως τώρα αποτελέσματα. «Πολλά από αυτά αποδείχθηκαν λυσιτελή» ανέφερε χαρακτηριστικά, αναγνωρίζοντας παράλληλα πως κάποια από αυτά, όπως ο νόμος για την πιλοτική δίκη στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ο νόμος για τη νέα τακτική διαδικασία στην πολιτική Δικαιοσύνη, αποτέλεσαν τομές. Τα μέγιστα ωστόσο στην επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης, θα συμβάλει η πλήρης, όπως είπε, ψηφιοποίηση του συστήματος.
«Το δικαιοδοτικό σύστημα συνεχίζει να ταλαιπωρεί τους πολίτες, να αποτελεί τροχοπέδη στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας και να επιτρέπει στη διαφθορά να ευδοκιμεί» είπε για να αναφερθεί στη συνέχεια στη σειρά μέτρων που έχει λάβει, ή προτίθεται να λάβει η κυβέρνηση, όπως η αλλαγή του πλαισίου λειτουργίας της Εθνικής Σχολής Δικαστών, ο νέος κώδικας δικαστηρίων και δικαστικών λειτουργών, ο νέος κώδικας δικαστικών υπαλλήλων, η διεύρυνση και η εμβάθυνση της ψηφιακής Δικαιοσύνης. Στόχος στο εξής, κατέληξε, είναι η ολοκλήρωση της ψηφιακής Δικαιοσύνης και του λεγόμενου Δικαστικού Χάρτη.
Επισημαίνοντας πως οι βραδείς ρυθμοί απονομής δικαιοσύνης πλήττουν ακόμη και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ο Ευάγγελος Βενιζέλος τόνισε από την πλευρά του πως «το πρόβλημα αφορά όλους τους κλάδους και όλους τις βαθμούς δικαιοδοσίας» με πλήθος αρνητικών επιπτώσεων. «Κοινός παρονομαστής είναι ο κλονισμός του κράτους δικαίου, της ασφάλειας δικαίου και του αγαθού που ονομάζεται σταθερότητα έννομων σχέσεων, ενώ δοκιμάζεται η κοινωνική ειρήνη και πλήττεται η λειτουργία της οικονομίας, καθώς και θεμελιώδεις μακροοικονομικοί και δημοσιονομικοί στόχοι». Συμπλήρωσε δε, λέγοντας πως «η τιμωρία στην ποινική δίκη καθίσταται ανεπίκαιρη, ενώ η αναμονή και για το θύμα και για τον θύτη, καταντά βασανιστική».
Στις παθογένειες στην απονομή της δικαιοσύνης, ο κ. Βενιζέλος προσέθεσε και την γραφειοκρατική εφαρμογή της ποινικής δικονομίας σε βάρος της ουσίας. «Στο νου μας πρέπει να έχουμε μια επιτάχυνση με ποιότητα, που εγγυάται και ενισχύει το κράτος δικαίου» πρόσθεσε. «Η επιτάχυνση του έργου της Δικαιοσύνης είναι θεσμικά αναγκαίος και επιβεβλημένος στόχος» κατέληξε, σημειώνοντας πως στην κατεύθυνση αυτή είναι απαραίτητη η συνδρομή του δικηγορικού σώματος, που πρέπει να αντιληφθεί ότι αυτή είναι επαγγελματικά συμφέρουσα για τα μέλη του.
Για τον Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, το πρόβλημα της βραδύτητας στην απονομή της δικαιοσύνης, σχετίζεται, τόσο με την Πολιτεία, όσο και με την εσωτερική δομή του συστήματος. Η πολυνομία, η κακονομία και η αθρόα ποινικοποίηση, δυσχεραίνουν το δικαστικό έργο, εκτίμησε ο κ. Παπαϊωάννου. «Η Πολιτεία δεν συμμορφώνεται με το αυτονόητο» υποστήριξε, ενώ στα δεινά θα πρέπει να προστεθεί και η ανεπάρκεια της δημόσιας διοίκησης. Από την άλλη πλευρά, η κακή οργάνωση των δικαστηρίων εντείνει το πρόβλημα. «Ο χωροταξικός σχεδιασμός των δικαστηρίων, θα έπρεπε να είναι αυτός που είναι σήμερα;» διερωτήθηκε.
Ο Χαράλαμπος Αθανασίου υπενθύμισε πως «δεν υπάρχει υπουργός Δικαιοσύνης που να μην έχει εισάγει νομοσχέδιο για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης, χωρίς όμως ουσιαστική βελτίωση της κατάστασης» για να αναφερθεί σε σειρά προτάσεων που θα βοηθήσουν στην επιτάχυνση του δικαστικού έργου.
«Ένα μέτωπο κοινής λογικής που θα συγκρουστεί με τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα» ζήτησε, τέλος, ο Σταύρος Κοντονής. Ο ίδιος επισήμανε πως αν και χάρις σε σειρά διατάξεων, μειώθηκε η βραδύτητα της απονομής στον κλάδο της διοικητικής δικαιοσύνης στο 33%, υπήρξαν πολλές αντιδράσεις κατά τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουκής. «Η διαχωριστική γραμμή δεν μπαίνει μεταξύ συντηρητικών και προοδευτικών, ούτε μεταξύ αριστερών και δεξιών, αλλά μεταξύ αντιδραστικών και μεταρρυθμιστών» ανέφερε ακόμη.
Σε σύντομη παρέμβασή της, η πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Μαρία Γεωργίου, τόνισε πως πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της καθυστέρησης της έκδοσης των αποφάσεων από δικαστές, μέσω της πειθαρχικής διαδικασίας, ακόμη και αυτό σημαίνει την παύση τους από το δικαστικό σώμα.