Η είδηση του επιβεβαιωμένου κρούσματος του νέου κορωνοϊού Covid-19 στη Λέσβο προκάλεσε φόβους για επιπτώσεις της επιδημίας στη Μόρια «όπου οι πρόσφυγες ζουν σε δύσκολες συνθήκες με φριχτή υγιεινή και ελάχιστη ιατρική φροντίδα», όπως αναφέρει ο Guardian σε ρεπορτάζ του.
Σύμφωνα με αυτό, οι συνθήκες στη Μόρια έχουν επιδεινωθεί αυτή την εβδομάδα, και οι εντάσεις στο νησί έχουν οδηγήσει πολλές ΜΚΟ να μειώσουν ή να κλείσουν τις υπηρεσίες τους επικαλούμενες λόγους ασφαλείας.
Το ρεπορτάζ κάνει μία αναδρομή στη περασμένη εβδομάδα τονίζοντας ότι δημοσιογράφοι και γιατροί δέχθηκαν επιθέσεις καθώς επικρατεί οργή λόγω των νέων αφίξεων στο νησί και τη συνεχιζόμενη μεγέθυνση του καταυλισμού. Σημειώνει μάλιστα ότι μέρη του καταυλισμού, συμπεριλαμβανομένων αποθηκών για τρόφιμα και σχολείου που δημιουργήθηκε από εθελοντές, καταστράφηκαν σε πυρκαγιές.
«Η κατάσταση για τους 20.000 ανθρώπους που ζούσαν στον καταυλισμό της Μόρια ήταν ήδη φριχτές. Με σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού του καταυλισμού να είναι ηλικίας κάτω των 18 ετών και πολλές οικογένειες να ζουν χωρίς σκηνές ή οποιαδήποτε μορφή καταφύγιου, ακόμα και ένα σύντομο κλείσιμο βασικών υπηρεσιών αφήνει πολλά ευάλωτα άτομα σε κίνδυνο», συνεχίζει ο Guardian τονίζοντας ότι τη Δευτέρα κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο σημείο, πολλές ΜΚΟ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συνήθως είναι υπεύθυνες για τη διανομή τροφίμων, δεν ήταν παρούσες. «Κάθε ΜΚΟ είχε αποσυρθεί, μη μπορώντας να είναι σίγουρη ότι ήταν ασφαλές να εργαστεί, αν και κάποιες λειτουργούν ξανά», σημειώνει.
Στο βρετανικό Μέσο μίλησε μία 30χρονη μητέρα ενός 22 ημερών μωρού η Sherzad. «Την περασμένη εβδομάδα όταν πολλές υπηρεσίες έκλεισαν, δεν μπορούσα να πάρω πάνες και ήθελα να προσπαθήσω να πάρω κάποιο φάρμακο αλλά όλα ήταν κλειστά και δεν υπήρχε πολύ φαγητό», δήλωσε ενώ τόνισε ότι προσπαθεί να μαγειρέψει όσο περισσότερο μπορεί γιατί διαφορετικά δυσκολεύεται να θηλάσει.
Οι Γιατροί χωρίς Σύνορα ήταν ένας από τους οργανισμούς που ανέστειλαν τις υπηρεσίες του στον καταυλισμό για δύο μέρες μετά τα ξεσπάσματα βίας και όπως τόνισε η διευθύντρια της οργάνωσης στη Λέσβο Mie Terkelsen , μετά το σύντομο αυτό κλείσιμο είχαν κατακλυστεί από ασθενείς.
Σύμφωνα με τον Guardian, μία από τις βασικές ανησυχίες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα την προηγούμενη χρονιά ήταν πως η έλλειψη υγιεινής θα επηρεάσει τις τρέχουσες συνθήκες υγείας σε αυτό, με την επικεφαλής να τονίζει ότι «είναι η ψώρα και οι ψείρες, πράγματα σαν αυτά, που οφείλονται στις κακές υγειονομικές συνθήκες».
Συνεχίζοντας η ίδια σημείωσε ότι η κατάσταση γίνεται χειρότερη: «Αυτή είναι η δεύτερη φορά που είμαι με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα στη Λέσβο και έχω επηρεαστεί πραγματικά αυτή τη φορά από την κατάσταση των ασυνόδευτων ανηλίκων. Έχω δει αγόρια ηλικίας 13 ετών να κοιμούνται έξω κάτω από ελιές με πνευμονία».
Όπως σημειώνει ο Guardian, το περασμένο μήνα υψηλόβαθμη γιατρός δήλωσε ότι η εργασία στον καταυλισμό την οδήγησε να φοβάται ότι μία πανδημία θα μπορούσε να ξεσπάσει σε έναν πληθυσμό που ήδη υποφέρει από αναπνευστικές καταστάσεις που δεν έχουν θεραπευθεί. «Είμαι έμπειρη γιατρός, έχω δει πολλούς ασθενείς στη ζωή μου, αλλά αυτό που είδα εκεί με έκανε να κλάψω», δήλωσε συγκεκριμένα η δρ. Hana Pospisilova.
«Είδα πολλούς ανθρώπους με αναπνευστικά προβλήματα και παρόλο που είναι κρύο, που είναι χειμώνας, στέλνουμε αυτούς τους ανθρώπους πίσω σε υγρές σκηνές σε έναν υπερπλήρη καταυλισμό. Ανησυχώ για το ξέσπασμα μίας επιδημίας. Δεν έχουν ζεστό νερό, πρέπει να περιμένουν τρεις ώρες στο κρύο για ένα φαγητό, δεν παίρνουν αρκετές βιταμίνες και έτσι πολλοί έχουν αιμορραγία στα ούλα. Αν διαβάσατε για την ισπανική γρίπη, ήταν έτσι ακριβώς που άρχισε να εξαπλώνεται, σε συνωστισμένες εγκαταστάσεις όπου οι άνθρωποι είχαν μία ιογενή λοίμωξη που έγινε βακτηριακή λοίμωξη που τους σκότωσε».
Ο διαβήτης είναι ένα άλλο ζήτημα στην Μόρια, καθώς οι κάτοικοι του καταυλισμού αγωνίζονται να διαχειριστούν τα συμπτώματά τους στο χαοτικό περιβάλλον, σύμφωνα με το δημοσίευμα που φέρνει ως παράδειγμα την Masoume Rezaei, μία 49χρονη από την επαρχία Bamiyan στο Αφγανιστάν η οποία κάνει ενέσεις ινσουλίνης για να διαχειριστεί την πάθηση. Της έχουν πει ότι το φάρμακό της πρέπει να βρίσκεται σε ψυγείο, αλλά δεν έχει σε ένα. «Δεν ξέρω καν αν η ινσουλίνη λειτουργεί σωστά», λέει και εξηγεί ότι τις τελευταίες δύο μέρες δεν ήταν σε θέση να καθαρίσει σωστά τη σύριγγα και έτσι χρησιμοποίησε την ίδια. «Δέρω ότι δεν είναι υγιεινό. Έχω χάσει επίσης μέρος της όρασης μου τον περασμένο μήνα από τότε που έφτασα εδώ», συνεχίζει.
Από την άλλη ο Kahlid Salad, 26 ετών, πρώην τεχνικός πληροφορικής, δήλωσε ότι τραυματίστηκε από πυροβολισμούς στο Μογκαντίσου της Σομαλίας και πονάει συνεχώς γεγονός που σημαίνει ότι δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς μπαστούνι. «Πήγα στον γιατρό του καταυλισμού και μου είπε μόνο να πίνω πολύ νερό. Αυτό δεν ήταν καν κοντά σε αυτό που περίμενα στην Ευρώπη: νόμιζα ότι θα μπορούσα να οικοδομήσω ένα μέλλον».
Το δημοσίευμα τονίζει ότι η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη για τους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες στην Ελλάδα παραμένει δύσκολη ενώ κάνει ειδική αναφορά στο γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση ανακάλεσε τον ΑΜΚΑγια πρόσφυγες και άτομα χωρίς έγγραφα τον περασμένο Ιούλιο, ενώ τον Νοέμβριο εισήγαγε μία νέα νομοθεσία που θα δώσει τους αιτούντες άσυλο προσωρινή πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη, αλλά αυτό δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί.
Καταλήγοντας το δημοσίευμα τονίζει: «Οι εντάσεις στο νησί παραμένουν και η ανθρωπιστική κοινότητα εξακολουθεί να αποτελεί στόχο, τώρα με την πρόσθετη ανησυχία ότι οι φόβοι για το Covid-19 θα προσθέσουν δυσπιστία και οργή προς την κοινότητα των προσφύγων και των ΜΚΟ. Ακόμα και χωρίς την πρόσθετη απειλή του Covid-19, για τους χιλιάδες στη Μόρια το μέλλον είναι πιο αβέβαιο και ανασφαλές από ποτέ».