Γιάννης Μιχαηλίδης: Πληροφορίες ότι σταματά την απεργία πείνας ο «τοξοβόλος του Συντάγματος»

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Μιχαηλίδης θα σταματήσει την απεργία πείνας - Επιδεινώθηκε η υγεία του - Απερρίφθη το αίτημα αποφυλάκισης

Σταματά – σύμφωνα με πληροφορίες – την απεργία πείνας ο Γιάννης Μιχαηλίδης.

Ο αναρχικός κρατούμενος, γνωστός και ως «τοξοβόλος του Συντάγματος», μετά από 67 μέρες απεργίας πείνας και αφού απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Εφετών Λαμίας το αίτημα για την υπό όρους αποφυλάκισή του, φέρεται να σταματά την απεργία, καθώς η υγεία του είχε επιδεινωθεί σοβαρά το τελευταίο διάστημα.

 

Το σκεπτικό των δικαστών για τη μη αποφυλάκισή του

Με το σκεπτικό ότι ο Γιάννης Μιχαηλίδης δείχνει «προσχηματικά καλή διαγωγή» και έχει «σταθερή ροπή προς το έγκλημα, με στοιχεία έντονης αντικοινωνικής συμπεριφοράς», οι δικαστές του Συμβουλίου Εφετών Λαμίας απέρριψαν το αίτημα του κατηγορούμενου για αποφυλάκιση με όρους.

Στο σκεπτικό τους, οι δικαστές του αρμόδιου Δικαστικού Συμβουλίου, σύμφωνα με πληροφορίες, επικαλούνται την διαγωγή του μέσα στη φυλακή κατά την περίοδο της κράτησής του, ενώ εστιάζουν στην απόδρασή του, το καλοκαίρι του 2019.

«Απέδρασε και προχώρησε σε νέο κύκλο βαριάς εγκληματικής δράσης»

«Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ο λόγος που απέδρασε ήταν ότι είχε ενημερωθεί πως στο εξής θα αποστερούνταν των εκπαιδευτικών αδειών και ότι δεν είχε άλλη διέξοδο», σημειώνουν.

Και προσθέτουν: «Πλην, όμως, ουδόλως αναφέρεται στην μεγάλη και ιδιαίτερα επικίνδυνη δράση που ανέπτυξε, αμέσως σχεδόν μετά την απόδρασή του, παρά μόνο ισχυρίζεται ότι ο καταζητούμενος δεν είχε άλλο τρόπο να επιβιώσει. Ωστόσο, αυτή η επιλογή του να αποδράσει και να προχωρήσει σε ένα νέο κύκλο βαριάς εγκληματικής δραστηριότητας, αδικαιολόγητης αναφορικά με το λόγο τον οποίο επικαλείται στο υπόμνημά του και στην έφεσή του, καταδεικνύει σαφώς τόσο την σταθερή ροπή του προς το έγκλημα, με στοιχεία έντονης αντικοινωνικής συμπεριφοράς, όσο και ότι η πολυετής παραμονή του στο κατάστημα κράτησης από την 1/2/2013 έως και την 7/6/2019 δεν συνέβαλε καθόλου στο σωφρονισμό του».

Οι δικαστές επισημαίνουν ακόμα ότι: «Αυτή η κρίση – περί της κατ’ επίφαση καλής διαγωγής του – δεν είναι αυθαίρετη, αλλά στηρίζεται σε σταθερή βάση, την οποία ο ίδιος ο κρατούμενος δημιουργούσε, δοκιμαζόμενος κατά το χρόνο της ελεύθερης διαβίωσής του, που παρανόμως ανέκτησε με την απόδρασή του, ενώ γνώριζε πολύ καλά τις δυσμενείς συνέπειες της μη συμμόρφωσής του με τη νομιμότητα, που τελικά τις αποδέχτηκε επιλέγοντας συνειδητά και με διάρκεια τη σοβαρή εγκληματική δράση».