“Αν η Καρολάιν φώναζε θα το άκουγα σίγουρα”, λέει χαρακτηριστικά η γειτόνισσα τους στα Γλυκά Νερά.
Αναφερόμενη στη μοιραία νύχτα της στυγερής δολοφονίας, η γειτόνισσα του ζευγαριού υποστήριξε πως “εμένα με πήρε ο ύπνος στον καναπέ του σαλονιού του σπιτιού μου που βρίσκεται στο ισόγειο. Σαν άνθρωπος κοιμάμαι πολύ ελαφρά. Την 4:20 ώρα άκουσα ένα θόρυβο σαν «γντουπ» και αμέσως μετά έναν ήχο που έβγαλε ο σκύλος της Καρολάιν. Αυτός ο ήχος ήταν στιγμιαίος και κατάλαβα ότι ήταν κλάμα του ζώου και όχι γάβγισμα. Αυτό σας το λέω γιατί αγαπάω πολύ τα ζώα και καταλαβαίνω πότε ένα σκυλί κλαίει. Πάντως γάβγισμα δεν άκουσα καθόλου ούτε πριν ούτε μετά το κλάμα του ζώου. Αν ο σκύλος των παιδιών δίπλα γαβγίζει θα το άκουγα σίγουρα. Ο σκύλος βέβαια ήταν ήσυχος και δεν ακουγόταν αλλά όπως σας είπα και την προηγούμενη φορά το σπίτι το δικό μου και της Καρολάιν είναι μεσοτοιχία και ακούγονται ήχοι από το ένα σπίτι στο άλλο. Για να σας δώσω να καταλάβετε ότι ακούγονται όλα αν μία γάτα της Καρολάιν νιαουρίσει εγώ την ακούω και μάλιστα σε τέτοιες περιπτώσεις έστειλα μήνυμα στην Καρολάιν να μου πει αν όλα ήταν καλά με τα ζωάκια”.
Η συνέχεια της κατάθεσης
“Για να συνεχίσω όμως αυτό που σας έλεγα, μετά το κλάμα του σκύλου το μόνο που άκουσα ήταν κάποια βήματα στην σκάλα. Απ’ όσο κατάλαβα αυτά τα βήματα ήταν από έναν άνθρωπο και μου φάνηκε σαν να κατέβαινε τη σκάλα. Στην ερώτηση που μου κάνετε σας λέω πως δεν άκουσα καθόλου ούτε φωνές ούτε ουρλιαχτά από το σπίτι των παιδιών εκείνη τη νύχτα. Αν η Καρολάιν φώναζε θα το άκουγα σίγουρα κι αυτό αφού όπως σας είπα άκουγα τα νιαουρίσματα από τις γάτες, πόσο μάλλον τη νύχτα που δεν ακούγονται γενικά θόρυβοι, σίγουρα θα άκουγα ουρλιαχτά”.