Πανελλήνια θλίψη έχει σκορπίσει η πτώση του F-4 Phantom της Πολεμικής Αεροπορίας ανοιχτά της Ανδραβίδας, με τους ειδικούς να προσπαθούν να εξακριβώσουν τα αίτια της τραγωδίας.
Οι έρευνες από αέρος και θαλάσσης για τον εντοπισμό του 31χρονου κυβερνήτη του μαχητικού αεροσκάφους Σμηναγού Ευστάθιου Τσιτλακίδη, παρόλο που δεν έχουν σταματήσει καθόλου, παραμένουν άκαρπες. Μάλιστα, την επιχείρηση δυσκολεύουν οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή.
Την ίδια ώρα, η Πολεμική Αεροπορία, η Αρκαδία και ολόκληρη η Ελλάδα θρηνεί για τον 29χρονο Υποσμηναγό Μιχαήλ – Μάριο Τουρούτσικα, που ανασύρθηκε νεκρός το απόγευμα της Δευτέρας.
Πτώση F-4 Phantom: Ο αντιπτέραρχος ε.α. Γερούλης στο DEBATER
Η έρευνα για τα αίτια της τραγωδίας είναι ήδη σε εξέλιξη, με τους εμπειρογνώμονες να αφήνουν προς το παρόν όλα τα σενάρια ανοιχτά, αφού κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι ακριβώς συνέβη προτού το διθέσιο μαχητικό καρφωθεί στη θάλασσα.
Στο DEBATER μίλησε ο Γιώργος Γερούλης, αντιπτέραρχος εν αποστρατεία, 14 χρόνια στην Ανδραβίδα με 3.000 ώρες πτήσης Phantom ως χειριστής και ως εκπαιδευτής.
Όπως λέει, “είναι αεροσκάφος δύσκολο σε χειρισμό σε σχέση με τα νέου τύπου τρίτης γενιάς. Έχει ιδιαιτερότητες που πρέπει να τις ξέρεις πολύ καλά και ειδικά σε συνθήκες τέτοιες, που χρειάζεται μεγάλη εγρήγορση. Η εκπαιδευτική πτήση ήταν 100 m πάνω από τη θάλασσα. Τα 300 πόδια είναι το επόμενο στάδιο της βασικής εκπαίδευσης. Αρκεί να πετάς στα 500 πόδια και να μαθαίνεις να ελίσσεσαι. Όταν έχεις εξοικειωθεί μετά από κάποιες ώρες πτήσης πετάς και χαμηλότερα, για να είσαι και εξοικειωμένος σε συνθήκες μάχης“.
“Τα 400 πόδια είναι 100 m απόσταση από τη στεριά η τη θάλασσα, από το έδαφος γενικά. Αυτό σημαίνει ότι πετάς με 210-220 μέτρα το δευτερόλεπτο και η απόσταση από τη θάλασσα, είναι μισό δευτερόλεπτο σε χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι έχει πολύ λίγο χρόνο αντίδρασης. Όταν έχεις μηχανική βλάβη, το φέρνεις σε ευθεία και τραβάς προς τα πάνω για να κάνεις ενέργεια η να εγκαταλείψεις” τονίζει ο κ. Γερούλης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, “το αεροπλάνο αυτό είναι φοβερά ευέλικτο και όταν δεν έχει πάνω του φορτία έχει φοβερή ευελιξία, δημιουργεί μία αστάθεια και κάποιες φορές δημιουργείται ένα φαινόμενο που λέγεται ‘δελφινισμός‘. Με λίγα λόγια, δεν ελέγχεται από το χειριστήριο. Αν δηλαδή ο χειριστής είναι λίγο νευρικός ή πέσουν σε κάποια καυσαέρια κάποιου άλλου, δεν μπορεί να το ελέγξει μετά. Η αντίδραση σε μία τέτοια κατάσταση είναι να αφήνεις χέρια πόδια έξω, αν είσαι ψηλά ή χαμηλά και κρατάς σταθερά το χειριστήριο”.
“Το άλλο αεροσκάφος που ήταν σύνοδος, ήταν ο αρχηγός. Ήταν τακτικού σχηματισμού, το νούμερο δύο βλέπει τον αρχηγό και όχι ο αρχηγός το νούμερο δύο. Ο αρχηγός κοιτάει την αποστολή και ο νούμερο δύο πετάει τακτικός σχηματισμού στο νούμερο 1. Είδαν την πρόσκρουση, είδαν τη λάμψη. Όταν πέφτει στη θάλασσα είναι σαν να πέφτει στο έδαφος. Αυτό το αλεξίπτωτο που βρήκανε, 90% δεν είναι το αλεξίπτωτο του χειριστή, είναι του αεροσκάφους που χρησιμοποιεί στην προσγείωση” υπογραμμίζει ο αντιπτέραρχος εν αποστρατεία και προσθέτει:
“Με βάση την εμπειρία μου, μετά από τέτοια πρόσκρουση δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ζήσουν οι χειριστές. Το αεροπλάνο αυτό είναι φτιαγμένο από λαμαρίνες, η οποία στηρίζει η μία την άλλη. Η πρόσκρουση ήταν τόσο δυνατή που έκοψε σε κομμάτια το αεροσκάφος. Πολύ φοβάμαι ότι καθυστερούν να τον βρουν γιατί θα έχει διαμελιστεί”.
“Δεν θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξει κάτι μετά το δυστύχημα στον τρόπο της εκπαίδευσης. Ήταν η κακιά στιγμή… Η συγκυρία. Το τι ακριβώς έγινε θα το πάρουν μαζί του ” καταλήγει.
Πηγή: Debater.gr