Έβρος: «Δεν έχω ξανακούσει για αυτοκτονία με μαχαίρι» – Η εκτίμηση εγκληματολόγου για την 28χρονη

Θρίλερ με τα αίτια θανάτου της 28χρονης διοργανώτρια του καρναβαλιού στο Τυχερό Έβρου - Εγκληματολόγος απορρίπτει το ενδεχόμενο αυτοκτονίας

Συνεχίζεται το μυστήριο γύρω από το θάνατο της 28χρονης Βίκυς από το Τυχερό Έβρου, καθώς οι Αρχές δεν μπορούν να δώσουν ακόμη σαφείς απαντήσεις για τον τρόπο που μπήκε τέλος στη ζωή της γυναίκας που βρέθηκε μαχαιρωμένη σε χαράδρα.

Το επικρατέστερο σενάριο σύμφωνα με τις Αρχές παραμένει αυτό της αυτοκτονίας, το οποίο ενισχύεται από το γεγονός ότι η 28χρονη έφερε τραύμα στην καρδιά δίχως να έχει σκιστεί η μπλούζα της.

Παράλληλα, η γυναίκα η οποία ήταν και επικεφαλής του καρναβαλιού στο Τυχερό είχε και σημάδια στους καρπούς των χεριών της, με τους αξιωματικούς να αναφέρουν ότι ενδεχομέων τα προκάλεσε η ίδια, προσπαθώντας να κόψει τις φλέβες της.

Από την άλλη η οικογένεια της απορρίπτει το σενάριο της αυτοκτονίας. Όπως λένε οι δικοί της άνθρωποι, δεν είχε δείξει δείγματα ότι την απασχολούσε κάτι, έτσι ώστε να φτάσει σε αυτή την πράξη, να επιχειρήσει να βάλει τέλος στην ίδια της τη ζωή. «Ήταν μια χαρά, θα φαινόταν από τη συμπεριφορά της αν είχε κάτι» έχει δηλώσει ο καλύτερος της φίλος.

«Δεν έχω ξανακούσει για αυτοκτονία με μαχαίρι»

 

Το ενδεχόμενο της αυτοκτονίας θεωρείται λιγότερο πιθανό και από την εγκληματολόγο – ψυχολόγο Δήμητρα Τσίτση. Όπως δήλωσε τα άτομα που θέλουν να αυτοκτονήσουν, συνήθως δεν επιλέγουν το μαχαίρι ως όπλο.

«Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά. Εγώ δεν το βλέπω για αυτοχειρία. Στην Κύπρο είχαμε περίπτωση που για χρόνια η αστυνομία νόμιζε πως είναι αυτοκτονία και τελικά αποδείχτηκε πως δεν ήταν», είπε αρχικά.

Και στη συνέχεια τόνισε: «Συνήθως τα άτομα που θέλουν να αυτοκτονήσουν, θα καταλήξουν σε πιο άμεσο φονικό όπλο, όπως χάπια. Το μαχαίρι είναι πολύ δύσκολο. Είναι τόσο ακραίο που εγώ στην εργασία μου δεν το έχω ξανακούσει. Θέλει τρομερή ψυχική και σωματική δύναμη».

Σε κάθε περίπτωση οι τελικές απαντήσεις θα έρθουν στο «φως» από το πόρισμα της ιατροδικαστικής εξέτασης.

Σε αυτή τη χαράδρα βρέθηκε η 28χρονη

Στο μεταξύ σοκαρισμένη παραμένει η τοπική κοινωνία του Σουφλίου στον Έβρο, από τον θάνατο της 28χρονης Βίκης Κ. Από το απόγευμα της Κυριακής (19/2), η 28χρονη Βίκη Κ. από το Τυχερό Έβρου αγνοούταν. Η οικογένειά της την αναζητούσε, όπως και οι φίλοι της, χωρίς αποτέλεσμα.

Η νεαρή είχε φύγει με τη μηχανή της, λέγοντας πως θα πάει να παρακολουθήσει έναν αγώνα, και εν τέλει βρέθηκε σε μια χαράδρα στην ευρύτερη περιοχή. Η 28χρονη βρέθηκε να έχει πέσει στον γκρεμό με το δίκυκλό της, ενώ βρέθηκε με ένα μαχαίρι καρφωμένο στο στήθος και έχοντας χαρακιές στα χέρια της.

Το σημείο όπου βρέθηκε η 28χρονη.
Από εδώ ανασύρθηκε η σορός της 28χρονης.

Σε κάθε περίπτωση, η έρευνα θα συνεχιστεί καθώς υπάρχουν ακόμα αρκετά ερωτηματικά για την υπόθεση. Ειδικότερα το γεγονός ότι βρέθηκε με μαχαίρι στο στήθος, μαζί με το δίκυκλο, προκαλούν τις απορίες για το πώς μπορεί να έχει αυτοκτονήσει η άτυχη 28χρονη.

Την Τετάρτη η κηδεία της 28χρονης

Όπως ήταν λογικό, ο θάνατος της 28χρονης έχει σκορπίσει το πένθος και τη θλίψη σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Άλλωστε, η Βίκη Κ. ήταν ένα από τα δραστήρια πρόσωπα της νεολαίας του Σουφλίου και είχε αναλάβει τη διοργάνωση του καρναβαλιού στο Τυχερό. Οι εκδηλώσεις, προφανώς, αναβλήθηκαν σε ένδειξη πένθους ενώ την Τετάρτη (22/2) θα τελεστεί η κηδεία της άτυχης 28χρονης.

Η σορός της θα φτάσει στις 14:00 στον Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου στο Τυχερό, ενώ στις 15:00 θα γίνει η εξόδιος ακολουθία και στη συνέχεια οι συγγενείς και οι φίλοι θα την αποχαιρετήσουν για τελευταία φορά.

Συγκλονίζει το αντίο από το λύκειο Τυχερού

Η 28χρονη Βίκη Κ. είχε φοιτήσει στο λύκειο Τυχερού και ενόσω ήταν μαθήτρια είχε συμμετάσχει σε έναν πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό ποίησης. Με το ποίημα «Το Χρώμα», το οποίο είχε γράψει η ίδια, το λύκειο Τυχερού την αποχαιρέτησε. Αναλυτικά το ποίημα:

«ΤΟ ΧΡΩΜΑ»

Και ονειρεύεσαι μου είχες πει

Όταν κοιμάσαι.

Μα είχα βρει στο βλέμμα σου την θλίψη

Το θυμάσαι ?

Δεν σου μίλησα ποτέ για πράγματα που σφάζουν λόγους

Ούτε για ποινικά τσεκούρια που στάζουν φόνους

Δεν θυμάμαι να χα ζήσει τέτοια θλίψη

Σε μάτια τόσο αστραφτερά

Είχες φλόγα είχες πάθος είχες πάντα δυο φτερά

Για να πετάς ψηλά

Όμως κάτι σε εμπόδιζε και τα ‘χανες αυτά

Κάτι ουσιαστικό συγκεκριμένο

Κάτι όμοιο του χάους

Νομίζω πως ο φόβος σε σταματούσε σε πολλά

Μου ‘χες πει πως η ζωή δεν είναι αυτή που θέλεις να ζήσεις

Αυτή που βλέπεις κάθε βράδυ και φοβάσαι να μιλήσεις

Μου ‘χες πει τέτοια ζωή πως δεν την θέλεις μου ‘χες πει

Πως θες να ζεις θέλεις να βλέπεις

Στο σκοτάδι όμως μαύρα είναι όλα

Και η ελπίδα στο σκοτάδι μαύρη φαίνεται κ αυτή

Σαν το άσπρο σαν αυτό το χρώμα σαν το περιστέρι

Που μακριά σου ζει σαν αυτό σ λέω

Άνοιξε τα φτερά σου βρες το νόημα

Βρες το άσπρο όχι το χρώμα.