Μια ειδυλλιακή εικόνα έδινε προς τα έξω ο πατήρ Αντώνιος, με χαρούμενα παιδιά να γίνονται ένα με τη φύση. Η «Κιβωτός του Κόσμου» όμως ακολουθούσε τους δικούς της νόμους.
«Εδώ είναι η μικρή φάρμα μας. Έχουμε τις κοτούλες μας, τις πάπιες, τις χήνες. Τα προβατάκια, τα κατσικάκια… έχει θεραπευτικό χαρακτήρα η όλη επαφή με τα ζώα», έλεγε χαρακτηριστικά για τη ζωή στην «Κιβωτό του Κόσμου».
Διαφορετική ωστόσο είναι η αμοντάριστη εικόνα με παιδιά να εργάζονται κάτω από τον ήλιο, να μαζεύουν σε σακιά τόνους κοπριά για να την πουλήσουν.
«Όταν ήταν η απολογία μετά κι έλεγε ο πατέρας ‘τι κάνουν; βοηθάνε;’ απαντούσαν (σ.σ. οι παιδαγωγοί) ‘ε κάτι κάνουν αλλά δεν ακούν και τόσο’ γιατί αντιδρούσαμε εμείς όταν κουβαλάγαμε πολύ και κουραζόμασταν και μας πόναγε η μέση», λέει πρώην τρόφιμος.
Κιβωτός του Κόσμου: Η παιδική εργασία
Εργασιοθεραπεία, έτσι βάφτιζε η «Κιβωτός του Κόσμου» την παιδική εργασία μέσα στις δομές. Αδήλωτη, άμισθη εργασία μιας και αφορούσε ανηλίκους και ήταν ιδιαίτερα σκληρή. Ενίοτε ανυπόφορη για παιδικά και εφηβικά σώματα.
«Από τις 06.00 να αρμέξω τις αγελάδες. Να τα καθαρίσω όλα τα ζώα, να τα βγάλω έξω. Αυτό μέχρι τις 15.00. Μετά τρώγαμε για μισή ώρα και μετά έκανα αποθήκη».
Γι’ αυτήν την εργασία ο 17χρονος τότε Γιάννης πληρωνόταν με 500 ευρώ τον μήνα. Μαύρα χρήματα τα οποία εξανεμίζονταν μέσα σε λίγα λεπτά, καθώς από αυτά του ζητούσαν πίσω τα 450 για ενοίκιο, δηλαδή έμενε με 50 ευρώ στην τσέπη.
«Μου έλεγαν ότι 500 ευρώ είναι ο μισθός μου και με ζητούσαν 450. Για να μένω στη δομή μέσα. Ναι, κι ήμουν 17 χρονών φανταστείτε. Δεν είχα κλείσει τα 18».
Ξεκινούσε από τις 06.00 το πρωί με άρμεγμα αγελάδων, μετά καθάριζε όλα τα ζώα από ακαθαρσίες, τα έβγαζε έξω από το στάβλο. Σταματούσε στις 15.00 για μισή ώρα διάλειμμα και μετά ξεκινούσε το κουβάλημα στην αποθήκη.
«(Μας έλεγαν) θα πηγαίνετε κάτω στην αποθήκη να βοηθάτε όπως σας βοηθάει η ‘Κιβωτός’. Έβαζαν εμάς να κάνουμε τις δικές τους αγγαρείες και τις δουλειές τους και σηκώναμε ψυγεία, σηκώναμε ντουλάπες».
Δουλειά, σχολείο, φαΐ. Αυτό ήταν το πρόγραμμα για τον έφηβο Νίκο αλλά και τον Παΐσιο και μόνο όταν δεν ήταν τιμωρία. Γιατί όταν έπεφτε «συνέπεια», όπως την έλεγαν, κοβόταν και το σχολείο.
«Με βγάζανε μόνο να δουλέψω από το πρωί μέχρι τις 15.00 και με κλειδώνανε μέσα. Μου έφερναν το φαγητό μόνο αν το θυμόντουσαν. Σχολείο δεν πήγαινα. 9 μήνες μόνο μέσα για δουλειά».
Οι… ανύπαρκτοι μισθοί
«Μας σταμάτησαν από το σχολείο και μας έβαζαν να δουλεύουμε από τις 09.00 μέχρι τις 16.00 για 10 λεπτά την ώρα».
Δούλευε για 7 ώρες και μάζευε 70 λεπτά του ευρώ. Τσουβάλιαζε κοπριά, καθάριζε αποθήκες και ο μισθός του δεν έφτανε ούτε για γαριδάκια από το κυλικείο της δομής.
«Δουλεύαν για να έχουν χαρτζιλίκι και οι απειλές του ότι αν δεν, στην Πωγωνιανή κυρίως ακουγόταν αυτό, ‘αν δεν κάνεις αυτό θα πληρώσεις για να μείνεις’».
Αυτές οι απειλές ενίοτε γίνονταν πράξη όπως αποκαλύπτει στο LIVE NEWS πρώην τρόφιμος της «Κιβωτού».
«Άμα έβγαζα εγώ 5€ την ημέρα, μου αφαιρούσαν 3€. Μου αφαιρούσαν 3€ για το σπίτι, για το φαγητό, για να μας το κάνουν ντε και καλά ότι έξω έτσι είναι. ‘Σου κρατάμε το ρεύμα και το φαγητό και το σπίτι που μένουμε’».
Λάντζα τα μικρά παιδιά
«Να υπενθυμίσω τα παιδιά κάθε μέρα γυρνάνε από το σχολείο και διαβάζουνε. Εμείς σχολούσαμε και μας κατέβαζαν στις αποθήκες 15 χρονών αγόρια να δουλεύουμε κάτω στις αποθήκες».
Κι ενώ τα μεγαλύτερα παιδιά δούλευαν σε χωράφια και αποθήκες, τους μικρούς της δομής τους περίμενε η λάντζα και η περισυλλογή σκουπιδιών.
«Μια φορά που δεν είχα πλύνει καλά τα πιάτα η κυρία (…) με έβαλε συνέπεια».
Ο 9χρονος ως καινούργιος στη δομή είχε αναλάβει τον καθαρισμό της κουζίνας, πλένοντας πιάτα, μαχαιροπίρουνα αλλά και ολόκληρα ταψιά.
«Επειδή ήμουν καινούργιος με έβαλαν να πλύνω τα ταψιά. Τα πιάτα και μια φορά να καθαρίσω το σπίτι. Μας είχαν βάλει όλους και τους 14 να καθαρίσουμε όλο το σπίτι».
Πρώην εργαζόμενοι της δομής καταγγέλλουν στο LIVE NEWS πως τα περισσότερα 15χρονα και 16χρονα παιδιά αναγκάζονταν να δουλεύουν στα κρυφά και σε δουλειές εκτός δομής για να βγάζουν ένα χαρτζιλίκι.