«Η Ελλάδα, ακριβώς όπως και κατά την περίοδο 1950-1953, θα εξακολουθήσει με συνέπεια να βρίσκεται στην ίδια πλευρά: στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Την πλευρά της δημοκρατίας, την πλευρά του δικαίου, την πλευρά των νικητών!»
επισήμανε ο υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, Νικόλαος Χαρδαλιάς, ολοκληρώνοντας τον χαιρετισμό του στη διάρκεια της εκδηλώσεως της 72ης επετείου ενάρξεως του Πολέμου στην Κορέα (1950-1953), που πραγματοποιήθηκε στο Ηρώο των Ελλήνων Πεσόντων του Πολέμου στην Κορέα, στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου, στον Δήμο Παπάγου – Χολαργού.
Στην προαναφερθείσα εκδήλωση, η οποία διοργανώθηκε από την Πρεσβεία της Δημοκρατίας της Κορέας στην Ελλάδα, εκτός του ΥΦΕΘΑ, ο οποίος εκπροσώπησε τον ΥΕΘΑ, Νίκο Παναγιωτόπουλο και την κυβέρνηση, παρέστησαν επίσης ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ο Δήμαρχος Παπάγου – Χολαργού Ηλίας Αποστολόπουλος, ο Πρέσβης της Δημοκρατίας της Κορέας στην Ελλάδα Jung Il Lee, ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Ασίας και Ωκεανίας του Υπουργείου Εξωτερικών, Πρέσβης Πληρεξούσιος Υπουργός Α΄ Αθανάσιος Ιωάννου, ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Παλαίμαχων Πολεμιστών του Πολέμου της Κορέας Υποστράτηγος ε.α. Στυλιανός Δράκος, ο Πρόεδρος του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών Αναστάσιος Λιάσκος, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Βετεράνων της Πολεμικής Αεροπορίας Υποπτέραρχος (Ι) ε.α. Δημήτριος Λαζάρου, στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και βετεράνοι.
Στο χαιρετισμό του ο Ν .Χαρδαλιάς, μεταξύ άλλων επισήμανε, ότι «…Για την Ελλάδα, η απόφαση να συμμετάσχει σε αυτή την πολυεθνική σταυροφορία για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και των αρχών των Ηνωμένων Εθνών στα πέρατα της οικουμένης δεν ήταν εύκολη. Η πατρίδα μας μόλις είχε βγει από την πιο εφιαλτική δεκαετία της σύγχρονης Ιστορίας της. Βρισκόμασταν, βεβαίως, στο στρατόπεδο των νικητών, αλλά το τίμημα που είχε καταβάλει ο λαός μας για τον θρίαμβο αυτό ήταν βαρύτατο. Παρά ταύτα, το 1950 απαιτούνταν εκ νέου θυσίες, ανθρώπινες και οικονομικές, για την υποστήριξη του αγαθού της ελευθερίας».
Και πρόσθεσε ότι «…Η Ελλάδα εξάλλου, είχε επιλέξει στρατόπεδο πολλά χρόνια πριν, και η επιλογή της αυτή είχε αποδειχτεί κατ’ επανάληψη ορθή. Επομένως, η αποστολή δυνάμεων στην Κορέα, παρά το δυσβάσταχτο από κάθε άποψη κόστος, ήταν επιβεβλημένη, ως ζήτημα αρχών, αλλά και γεωπολιτικού συμφέροντος. Ήταν μια τολμηρή επιλογή, η οποία επρόκειτο να δικαιωθεί!»
Ο ίδιος, απευθυνόμενος προς τους παρόντες Έλληνες βετεράνους των μαχών της Κορεατικής χερσονήσου τόνισε ότι «Σήμερα, επτά και πλέον δεκαετίες μετά τις επικές μάχες στη Χερσόνησο της Κορέας, ο κόσμος μας μοιάζει τόσο διαφορετικός, αλλά και ταυτόχρονα τόσο ίδιος. Το προσωπείο του ολοκληρωτισμού έχει διαφοροποιηθεί. Η φύση του όμως δεν έχει αλλάξει, όπως και τα επιθετικά και αρπακτικά του χαρακτηριστικά. Συνεπώς, το ίδιο κάλεσμα σε επαγρύπνηση απευθύνεται και σήμερα προς όλους τους λαούς που επιθυμούν να διαβιούν ελεύθεροι και να ευημερούν υπό το κράτος δικαίου.
Από την πλευρά μας, η υποχρέωσή μας είναι όχι απλώς να μην ξεχνάμε, αλλά και να διδασκόμαστε από τα αποτελέσματα των επιλογών του παρελθόντος. Και το σπουδαιότερο μάθημα από τις θυσίες και την επιτυχία της Κορέας είναι ότι όταν διακυβεύονται υψηλά ιδανικά, η συμπαράταξη με τους υπερασπιστές τους είναι η αυτονόητη επιλογή, ανεξαρτήτως κόστους. Η Ελλάδα, ακριβώς όπως και κατά την περίοδο 1950-1953, θα εξακολουθήσει με συνέπεια να βρίσκεται στην ίδια πλευρά: στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Την πλευρά της δημοκρατίας, την πλευρά του δικαίου, την πλευρά των νικητών!»