Ένταση στις σχέσεις Κίνας – Ταϊβάν: Μια επιζήμια κρίση και για το αυτοκίνητο

Γιατί οι τεταμένες σχέσεις των δυο χωρών επηρεάζουν άμεσα τον τομέα του αυτοκινήτου;

Νίκος Μιχαλόπουλος

Η πρόσφατη επίσκεψη της Νάνσυ Πελόζι στην Ταϊπέι δεν θα μπορούσε να έρθει σε χειρότερη στιγμή για τις γεωπολιτικές σχέσεις μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών.  Η πρωτοβουλία της προέδρου της Βουλής των Ηνωμένων Πολιτειών, με την οποία εναντιώθηκε ακόμη και ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, ανέβασε το επίπεδο της έντασης μεταξύ των δύο χωρών και, μετά την αντίδραση του Πεκίνου (έχει ξεκινήσει μια μαζική ναυτική και αεροπορική άσκηση), αύξησε τους φόβους της στρατιωτικής κλιμάκωσης.  Αυτή τη στιγμή είναι πιθανό η νέα «κρίση» να εξομαλυνθεί μέσω της διπλωματικής οδού, αλλά σίγουρα η αύξηση των γεωπολιτικών εντάσεων, δεν είναι ευοίωνη για το τρέχον οικονομικό περιβάλλον.  Από την άλλη, και πέρα ​​από καθαρά πολιτικά και ιστορικά ζητήματα, η Ταϊβάν δεν είναι ένα «κανονικό» νησί, όσο μικρό κι αν είναι, μπόρεσε να παίξει σημαντικό ρόλο στις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες και, ειδικότερα, στον τομέα των ημιαγωγών.

Ανάγκη για μικροτσίπ

Η σημασία του νησιού έχει αναδειχθεί στο προσκήνιο με την κρίση των τσιπ και τις συνέπειές του σε έναν κλάδο, όπως ο κλάδος της αυτοκινητοβιομηχανίας, που κυριολεκτικά διψάει για μικροεπεξεργαστές για να υποστηρίξει την τεχνολογική του επανάσταση και τη μετάβαση στην ηλεκτρική κινητικότητα.  Αν σήμερα η αξία των ημιαγωγών που υπάρχουν σε ένα όχημα είναι πάνω από 500 δολάρια, σε λίγα χρόνια θα φτάσει μέχρι και τα χίλια δολάρια.  Είναι κρίμα που η προσφορά δεν μπορεί να συμβαδίσει με τη ζήτηση, επειδή δεν είναι μόνο το αυτοκίνητο που ζητά όλο και περισσότερους ημιαγωγούς αλλά και πολλοί άλλοι βιομηχανικοί τομείς.  Και αυτό, μαζί με τα υλικοτεχνικά προβλήματα, εξηγεί τις δυσκολίες στον ανεφοδιασμό των χωρών και τη σχετική μείωση του όγκου παραγωγής.

Η σημασία της Ταϊπέι

Σε αυτό το πλαίσιο, οι παραγωγές της Ταϊβάν διαδραματίζουν θεμελιώδη ρόλο.  Επί του παρόντος, το νησί είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός στον κόσμο ενός συγκεκριμένου τύπου ημιαγωγών.  Στην πραγματικότητα, στην Ταϊπέι και τα περίχωρά της, υπάρχουν τα μεγάλα παγκόσμια «χυτήρια». Η διάσημη πλέον Tsmc παράγει τόσο προηγμένους αλλά εξαιρετικά τυποποιημένους ημιαγωγούς και το κάνει για λογαριασμό τρίτων, δηλαδή για άλλες εταιρείες του κλάδου. Με την πάροδο του χρόνου αναδείχτηκαν σε ηγέτες των μεγάλων εργοστασίων μεταποίησης πυριτίου (οι Αμερικανοί έχουν αρχίσει να εμπιστεύονται όλο και περισσότερες παραγγελίες στους Ταϊβανέζους).  Σήμερα το 65% της παραγωγής προέρχεται από τοπικά φυτά.  Η Νότια Κορέα, από την άλλη, για το 18%, η Κίνα για το 5% και το υπόλοιπο 12% αποδίδεται στην Ιαπωνία, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.  Ωστόσο, η αλυσίδα εφοδιασμού ημιαγωγών δεν τελειώνει στην Ταϊβάν, επειδή ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής του νησιού εξάγεται σε άλλες χώρες για επακόλουθες βιομηχανικές δραστηριότητες με υψηλότερη προστιθέμενη αξία, όπως το back-end, με το οποίο οι γκοφρέτες πυριτίου μετατρέπονται σε μικροεπεξεργαστές, τρανζίστορ , μικροελεγκτές ή αισθητήρες, το οποίο ολοκληρώνει τη βιομηχανική φάση με δοκιμή και επαλήθευση της σωστής λειτουργίας της μεμονωμένης συσκευής.

Μια πολύ μεγάλη αλυσίδα εφοδιασμού

Ως εκ τούτου, η Ταϊβάν βρίσκεται στο επίκεντρο μιας ευρείας και πολύ μεγάλης αλυσίδας εφοδιασμού που επηρεάζει τα διάφορα προϊόντα στην παγκόσμια αγορά σύμφωνα με την εξειδίκευση των διαφόρων φάσεων παραγωγής.  Αυτός είναι ο λόγος για τον κεντρικό ρόλο της στον τομέα της μικροηλεκτρονικής και για τους φόβους που πυροδοτούν το ολοένα και πιο συχνό πλέον μπρος πίσω μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας για την πολιτική αυτονομία της Ταϊπέι.  Σε αυτό το πλαίσιο, ο τομέας του αυτοκινήτου παρακολουθεί με αυξανόμενη ανησυχία τι συμβαίνει στις κινεζικές θάλασσες γιατί οποιοδήποτε γεγονός μπορεί να είναι επιβλαβές.  Σκεφτείτε μόνο τι συνέβη τις τελευταίες μέρες.  Μία από τις κινεζικές απαντήσεις στην επίσκεψη της Πελόζι αφορά στενά τον κόσμο των ημιαγωγών. Το Πεκίνο, γνωρίζοντας τη σημασία του τομέα για το νησί, έχει εμποδίσει την εξαγωγή φυσικής άμμου για την εξόρυξη του πυριτίου που απαιτείται για την κατασκευή των γκοφρετών.  Δεν είναι κήρυξη πολέμου, ωστόσο πρόκειται για ένα μέτρο όχι μικρής σημασίας σε μια κατάσταση που είναι ήδη περίπλοκη και δύσκολη από μόνη της.