Με κοινή σημείωση, η Clepa (προμηθευτές), η Acea (κατασκευαστές), η Cecra (έμποροι και επισκευαστές), η Ceemet (εταιρείες επεξεργασίας μετάλλων) και η Etrma (ελαστικά) στρέφονται στην πολιτική για να τονίσουν πώς «η άνοδος των τιμών της ενέργειας και η αύξηση του κόστους παραγωγής ευνοεί τα υψηλά ποσοστά πληθωρισμού. Οι άνευ προηγουμένου ανησυχίες για τις τιμές και την προσφορά ενέργειας και τα χαμηλότερα εισοδήματα για τους Ευρωπαίους ανησυχούν ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού, από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές έως τις μικρότερες, τα ΜΜΕ, καθώς και το aftermarket. Επιπλέον, οι πέντε οργανισμοί υπογραμμίζουν τις «επίμονες αβεβαιότητες σχετικά με την εφαρμογή και την αποτελεσματικότητα» των μέτρων που έχουν ληφθεί και, ως εκ τούτου, ζητούν επειγόντως «ένα δομημένο διάλογο».
Προβλήματα
Η αλυσίδα εφοδιασμού απεικονίζει λεπτομερώς ποιες είναι οι αρνητικές επιπτώσεις από την άνοδο των τιμών της ενέργειας, σε συνδυασμό με τις ολοένα και υψηλότερες τιμές των πρώτων υλών. Για παράδειγμα, το κόστος κατασκευής «εκτινάσσεται στα ύψη, υπονομεύει την κερδοφορία και θέτει σε κίνδυνο τις επενδύσεις και την ίδια την επιβίωση κρίσιμων βιομηχανιών στο οικοσύστημα της αυτοκινητοβιομηχανίας». «Ο κλάδος δεν μπορεί να απορροφήσει τόσο υψηλά κόστη μακροπρόθεσμα, ειδικά ενόψει του ανταγωνισμού» από τις Ηνωμένες Πολιτείες ή την Κίνα, εξηγούν οι ενώσεις, προειδοποιώντας ότι οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου «υπονομεύουν την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας της ΕΕ και απαιτούν μια παγκόσμια και συντονισμένη πολιτική απάντηση. Χρειαζόμαστε παγκόσμιους ίσους όρους ανταγωνισμού».
Λιγότερο προσβάσιμα τα νέα οχήματα στο κοινό
Επιπλέον, στο ανακοινωθέν – που δημοσιεύτηκε, μεταξύ άλλων, την ημέρα της συμφωνίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για περαιτέρω μέτρα για την ανακούφιση των επιπτώσεων του πολέμου στην Ουκρανία – προειδοποιεί για το πώς η αύξηση του κόστους θα πρέπει να «μεταφερθεί την εφοδιαστική αλυσίδα και τους πελάτες, σε μια εποχή που ο υψηλός πληθωρισμός περιορίζει ήδη τα εισοδήματα των ευρωπαϊκών οικογενειών». Οι ενώσεις ανησυχούν ιδιαίτερα για την οικονομική προσιτότητα των νέων οχημάτων, καθώς «αυτό θα έχει αντίκτυπο στην ανανέωση του στόλου και, τελικά, στην ταχύτητα της απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές». Έπειτα, υπάρχει ένα κοινωνικό ζήτημα, δεδομένου ότι η αύξηση του κόστους θέτει σε κίνδυνο την απασχόληση: «Η βιομηχανία κάνει ό,τι μπορεί για να εκπαιδεύσει και να επανεκπαιδεύσει τους υπαλλήλους της, αλλά δεν μπορεί να το κάνει μόνη της. Αυτό απαιτεί επίσης ενεργές εργασιακές πολιτικές από την πλευρά των κρατών μελών. «Οι ενώσεις υπογραμμίζουν επίσης την ανάγκη για ίσους όρους ανταγωνισμού για την αποφυγή αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των χώρων παραγωγής σε διαφορετικά κράτη μέλη: «Στην περίπτωση αυτή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ουσιαστικό ρόλο να το ελέγξει».
Τα αιτήματα
Τέλος, η αλυσίδα εφοδιασμού υποβάλλει αιτήματα, επίσης λόγω του οικονομικού της βάρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση (13 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, 11,5% της απασχόλησης στη μεταποίηση, 374,6 δισεκατομμύρια ευρώ φορολογικά έσοδα μόνο στις μεγάλες αγορές, 79,5 δισεκατομμύρια εμπορικό πλεόνασμα, 8 % του ΑΕΠ και 58,8 δισεκατομμύρια σε επενδύσεις Ε&Α, ίσο με το 32% του συνόλου της ΕΕ). Καταρχάς, χρειάζεται «ισχυρή πολιτική δράση», διαφορετικά «θα γίνεται όλο και πιο δύσκολη η διατήρηση της παραγωγής και των επενδύσεων στην ΕΕ» και ΟΧΙ μονο. Κατά την άποψή τους, «απαιτείται επειγόντως μια περαιτέρω πολιτική πρωτοβουλία για να αποφευχθούν νέες εξαρτήσεις από τις εισαγωγές και να διασφαλιστεί η πρόσβαση στην ενέργεια σε προσιτές τιμές». «Χρειαζόμαστε ισχυρή, συντονισμένη δράση σε επίπεδο ΕΕ που να υποστηρίζει τόσο τον τομέα όσο και τους καταναλωτές. Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με φορείς χάραξης πολιτικής για να διασφαλίσουμε μια επιτυχημένη μετάβαση στην κινητικότητα», καταλήγουν οι 5 οργανισμοί.