Γιάννης Κουρτάκης
Είναι λογικό, ενόψει του ορατού πλέον σεναρίου των πρόωρων εκλογών , να έχει αρχίσει, μεταξύ των άλλων, και η συζήτηση σχετικά με τις πιθανές συμμαχίες της επόμενης ημέρας μετά την πρώτη κάλπη. Η σχετική κουβέντα έχει ξεκινήσει αφού ακόμα και στις δημοσκοπήσεις οι ερευνητές της κοινής γνώμης έχουν αρχίσει μια προσπάθεια να εκμαιεύσουν απαντήσεις σχετικά με το τι κυβέρνηση θα ήθελαν οι πολίτες την επομένη των εκλογών. Επ’ αυτού, η πιο οικεία εκδοχή είναι αυτή της συγκρότησης (μετεκλογικά) ενός κυβερνητικού σχήματος που θα αποτελείται από στελέχη της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Η πιο λογική δηλαδή εκδοχή, που, όσο κι αν αποφεύγει ακόμα και να την ακούσει ο νέος ηγέτης του Κινήματος, Νίκος Ανδρουλάκης, άλλο τόσο θα τον απομακρύνει από το πολιτικά αυτονόητο και την κοινή λογική.
Αυτό που ενδεχομένως να μη συνυπολογίζει σε αυτήν τη χρονική συγκυρία ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ότι το βράδυ των πρώτων εκλογών θα πρέπει να καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση διακυβέρνησης στο πολιτικό τραπέζι. Ο κόσμος θα περιμένει να ακούσει μια συγκροτημένη, έντιμη και μεταρρυθμιστική πρόταση, μακριά από πράσινους ήλιους και πράσινα άλογα. Και αν ο Ανδρουλάκης μέχρι τότε δεν είναι έτοιμος να την καταθέσει, ενδεχομένως το κόστος να είναι πολλαπλάσιο της φθοράς που είχε ο Βενιζέλος, όταν αποφάσιζε να συγκυβερνήσει με τον Αντώνη Σαμαρά.
Μέχρι στιγμής -και αυτό φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού-, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δείχνει να μην αντιλαμβάνεται (και τόσο) τον κίνδυνο που εγκυμονεί μια απλώς αρνητική απόφαση σε σχέση με τη συγκρότηση ενός κυβερνητικού σχήματος υπό τον Μητσοτάκη. Άλλωστε, δεν έχει καμία λογική το επιχείρημα «Δεν συμμετέχω σε κυβέρνηση υπό τον αρχηγό του πρώτου κόμματος», χωρίς ωστόσο να λέει με ποιον θα συμμετείχε. Επί της ουσίας, μιλάμε για στρατηγική «kinder έκπληξη». Είναι προφανές ότι ο λόγος που δυσκολεύεται να αντιληφθεί τον σοβαρό κίνδυνο του «ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ» έχει να κάνει με το γεγονός ότι στο ΠΑΣΟΚ ζουν με τον εφιάλτη της «μοίρας του Βενιζέλου», παραβλέποντας ότι ένα αστήριχτο πολιτικά «όχι» θα έφερνε πιο κοντά στη «μοίρα του Κουβέλη».
Το βράδυ των εκλογών θα είναι για ακόμα έναν λόγο δύσκολο για τον Νίκο Ανδρουλάκη και τις αποφάσεις που θα κληθεί να λάβει. Και η δυσκολία θα έγκειται στον αριθμό των βουλευτών που θα εκλέγονται με βάση το αποτέλεσμα της πρώτης κάλπης. Όλοι αυτοί που, υπό τον κίνδυνο το ΠΑΣΟΚ να απολέσει δυνάμεις στη δεύτερη κάλπη, θα πιέζουν τον αρχηγό να συναινέσει προς την κατεύθυνση της συγκρότησης ενός κυβερνητικού σχήματος μαζί με τη Ν.Δ.
Επειδή όλα αυτά είναι νομοτελειακό ότι θα τεθούν επί τάπητος το βράδυ των (πρώτων) εκλογών και ενδεχομένως τότε να είναι αργά για τον Ανδρουλάκη να κάνει πολιτικούς ελιγμούς, ο μόνος (σχεδόν) δρόμος που έχει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ είναι να καταθέσει από τώρα μια βάση αναλυτικού και καλά διαρθρωμένου κυβερνητικού προγράμματος, καλώντας Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ να συνεννοηθούν επί των προγραμματικών θέσεων. Κάθε άλλη συζήτηση επί προσώπων και επαναστατικών συνθημάτων τύπου «ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ» παραπέμπει στις εποχές του Τσίπρα και στο κίνημα του «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», που στο τέλος κανείς δεν θυμάται και, κυρίως, ουδείς σέβεται.
*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο Secret της εφημερίδας Παραπολιτικά στις 2 Ιουλίου 2022