Γιάννης Κουρτάκης
Είναι πλείστες οι περιπτώσεις που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, έχει βρεθεί να απολογείται για τη συμπεριφορά στελεχών που βρίσκονται στον σκληρό πυρήνα της Κουμουνδούρου. Οι περισσότερες περιπτώσεις σχετίζονται με τον Παύλο Πολάκη, αν και εσχάτως ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας έχει αποκτήσει σοβαρό αντίπαλο, που ακούει στο ονοματεπώνυμο Θανάσης Καρτερός. Πρόκειται για τον παλιό δημοσιογράφο της Αριστεράς και μετακλητό υπάλληλο στο Μαξίμου, όταν ο κ. Τσίπρας συγκυβερνούσε με το… πολιτικό πρότυπο του Λεωνίδα Κύρκου, τον πρόεδρο των ΑΝ.ΕΛ., Πάνο Καμμένο.
Τη στιγμή που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσπαθεί να οικοδομήσει ένα νέο, πιο μετριοπαθές προφίλ, που θα τον βοηθήσει να αναχαιτίσει την πολιτική εισβολή του Νίκου Ανδρουλάκη στη δεξαμενή των ΠΑΣΟΚογενών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, τα πρωτοπαλλήκαρα του αρχηγού (Πολάκης και Καρτερός) υψώνουν όλο και περισσότερο τους τόνους μιας άθλιας ρητορικής, που έχει ως στόχο να πλήξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Με γλώσσα πεζοδρομίου και με επιχειρήματα που θα ζήλευε η «Αυριανή», προσπαθούν να μιμηθούν τον Λαλιώτη, αγνοώντας κάτι βασικό. Οτι η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας απεχθάνεται τις κραυγές, την πολιτική μισαλλοδοξία και όλα όσα κουβαλούν στο μυαλό τους οι Καρτεροπολάκηδες.
Ο κόσμος έχει γυρίσει προ πολλού σελίδα και έχει αφήσει πίσω όσους έβαζαν ταμπέλες και προκαλούσαν διχασμό στον κοινωνικό ιστό. Αντί ο κ. Τσίπρας να δώσει τέλος στο κρεσέντο πολιτικής χυδαιότητας, με τη στάση του ενθαρρύνει ακόμα περισσότερους Πολάκηδες να πορευτούν στον ίδιο δρόμο που χάραξε ο αψύς Σφακιανός. Και μέχρι πρότινος ακόμα και αυτοί που ήταν σφόδρα απέναντι στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ πίστευαν ότι απλώς δεν μπορούσε να ελέγξει όλα αυτά τα στελέχη. Εσχάτως, όμως, αποδεικνύεται ότι και ο ίδιος είναι αναπόσπαστο μέλος αυτής της παρέας, με τη μόνη διαφορά ότι εκείνος ηγείται (παράλληλα) και του κόμματος. Γιατί μπορεί εύκολα να πιστέψει κανείς ότι ο Τσίπρας, είτε δεν μπορεί, είτε έχει συνηθίσει να ανέχεται τον Πολάκη.
Ουδείς, όμως, μπορεί να πιστέψει ότι τα όσα γράφει ο Καρτερός δεν απηχούν στον απόλυτο βαθμό τις θέσεις, μα κυρίως αυτά που σκέφτεται και πιστεύει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Επί της ουσίας, ο αρθρογράφος της κομματικής «Αυγής» είναι η «φωνή του Κυρίου». Είναι ένας πιο λουστραρισμένος Βαξεβάνης, του οποίου η πένα είναι βουτηγμένη στο μίσος και την εμπάθεια. Ο Καρτερός μισεί (και το δείχνει) τον Μητσοτάκη και την οικογένειά του, γιατί ήταν αυτός που απομυθοποίησε στα μάτια των πολιτών τη «μαϊμού» εκδοχή της Αριστεράς. Οσο περνά ο χρόνος, οι τραμπουκισμοί και οι αθλιότητες θα κυριαρχούν στον ΣΥΡΙΖΑ, για έναν πολύ απλό λόγο. Γιατί οι Καρτεροπολάκηδες θα αντιλαμβάνονται ολοένα και περισσότερο ότι η σύνταξη του Τσίπρα, από προσωρινή, έχει λάβει μόνιμο χαρακτήρα. Ωστόσο, κανένας ηγέτης και κανένα κόμμα δεν κατάφερε να κυριαρχήσει στην πολιτική ζωή ανακατεύοντας λάσπη και μίσος.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Secret στις 19 Φεβρουαρίου 2022