Προφανώς δεν μπορούν να έχουν τα νοσοκομεία, οι δομές υγείας, οι δομές που φροντίζουν ηλικιωμένους, ανεμβολίαστο δυναμικό που έρχεται σε επαφή με ανθρώπους που χρειάζονται φροντίδα, αλλά η απάντηση δεν μπορεί να είναι η «εξόντωση» αυτών των ανθρώπων με απώλεια μισθού ή απόλυση, επεσήμανε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας σε εκπομπή του ΣΚΑΪ.
Πρόσθεσε ότι χρειάζεται πειστική προσέγγιση και να βρεθούν άλλοι τρόποι χειρισμού, αλλιώς δημιουργείται διχασμός, ο οποίος ευνοεί μόνο τα πολιτικά παιχνίδια, νέα σκηνικά αντιπαράθεσης που επιζητά η κυβέρνηση για να κρύψει την αποτυχία της στον εμβολιασμό.
Ο κ. Σκουρλέτης τόνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εξαρχής ενιαία και σαφή θέση υπέρ του εμβολιασμού και ότι θα αναλάβει πρωτοβουλίες για την περαιτέρω προώθησή του. Στο ζήτημα των ελλείψεων υγειονομικού προσωπικού, τόνισε με έμφαση: «Γιατί σήμερα δεν έχουμε περισσότερους απασχολούμενους στο δημόσιο σύστημα υγείας απ’ όταν ξεκίνησε η υπόθεση της πανδημίας; Γιατί δεν έχουμε περισσότερο μόνιμο προσωπικό; Αυτό είναι μια μεγάλη ευθύνη της κυβέρνησης και δεν μπορεί να καλυφθεί τώρα με αρπακόλλα εισβολή των ιδιωτών και με ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, που; Στα νοσοκομεία».
Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης:
«Από την αρχή είχαμε μια ενιαία, σαφή στάση υπέρ του εμβολιασμού σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα ποσοστά. Πρωτοστατήσαμε και πρωτοστατούμε σε αυτή την υπόθεση».
«Το θέμα δεν είναι μόνο ο εμβολιασμός, είναι και μια σειρά άλλα πράγματα που δεν έγιναν ή έγιναν με λειψό τρόπο τα προηγούμενα χρόνια. Αυτά που πρέπει να γίνουν τώρα, που βλέπουμε ότι η μετάλλαξη “δέλτα” καλπάζει».
«Ο πρωθυπουργός, στις αρχές του καλοκαιριού, είχε βγει στο διεθνή Τύπο και είχε πει για ένα ξέγνοιαστο, διαφορετικό καλοκαίρι. Και σας ρωτάω, αυτό το μήνυμα, το οποίο ψυχολογικά μπορεί να άρεσε σε όλους, ήταν το κατάλληλο ή έδωσε την εντύπωση ότι ξεμπερδέψαμε με την πανδημία»;
«Το να βγαίνεις τώρα με έναν εντελώς διαφορετικό τόνο και να υιοθετείς τιμωρητικά, ισοπεδωτικά μέτρα, τότε αυτό που κάνεις είναι να ενσπείρεις στον κόσμο τις αμφιβολίες σχετικά με τη δυνατότητα των διοικούντων να προωθήσουν τον εμβολιασμό και να διαχειριστούν την πανδημία».
«Προφανώς δεν μπορούμε να αφήσουμε στα νοσοκομεία, στις δομές υγείας, στις δομές που φροντίζουν τους ηλικιωμένους, στελεχικό προσωπικό και δυναμικό, ανεμβολίαστο. Αλλά η απάντηση δεν είναι η “εξόντωση”, με το να κόψουμε τον μισθό, ή η απόλυση. Αυτό είναι ένα πειστικό επιχείρημα; Θα λύσει τίποτα; Ή θα δημιουργήσει τέτοιου είδους κοινωνικές πολώσεις που θα φέρουν αντίθετα αποτελέσματα»;
«Πρέπει να δούμε ποιες περιπτώσεις είναι. Να δούμε εάν αυτοί οι άνθρωποι, που έχουν ένα βάσιμο λόγο να αρνούνται, μπορούν να απασχοληθούν σε άλλες θέσεις, που δεν θα έρχονται σε επαφή με κόσμο και δεν θα θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των ασθενών. Είμαι κατηγορηματικός σε αυτό. Προφανώς, όποιος έρχεται σε επαφή με ασθενή πρέπει να είναι εμβολιασμένος. Δεν πρέπει να παίξουμε με αυτό το ζήτημα, αλλά επαναλαμβάνω, τι θα κάνουμε, θα τους “εξοντώσουμε” αυτούς τους ανθρώπους; Μπορούμε να δούμε διάφορα πράγματα, χρειάζεται όμως μια σταδιακή προσπάθεια και να πείσουμε, αλλά και αντιμετώπισης με τον πιο αποτελεσματικό και λιγότερο επώδυνο για το ίδιο το δημόσιο σύστημα υγείας, τρόπο».
«Άκουσα για ανάκληση των αδειών των υγειονομικών μπροστά στο ενδεχόμενο να υπάρξουν κενά. Αυτό τι δείχνει; Από τον Μάρτιο του ’20 βρεθήκαμε αντιμέτωποι με αυτή την πρωτόγνωρη πανδημία και η κυβέρνηση δεν φρόντισε να φτιάξει μια “δεξαμενή” νέων υγειονομικών, νέων γιατρών, νέων νοσηλευτών για να στηρίξουν το δημόσιο σύστημα υγείας. Και αποτολμά να μιλάει, μετά από αυτή την πολύ δύσκολη κατάσταση, η οποία συνεχίζεται, για το πώς θα μπουν οι ιδιώτες στο δημόσιο σύστημα υγείας. Την ίδια ώρα που μιλάει για ιδιώτες στα δάση και στην εκπαίδευση».
«Γιατί σήμερα δεν έχουμε περισσότερους απασχολούμενους στο δημόσιο σύστημα υγείας απ’ όταν ξεκίνησε η υπόθεση της πανδημίας; Γιατί δεν έχουμε περισσότερο μόνιμο προσωπικό; Αυτό είναι μια μεγάλη ευθύνη της κυβέρνησης και δεν μπορεί να καλυφθεί τώρα με αρπακόλλα εισβολή των ιδιωτών και με ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, που; Στα νοσοκομεία».
«Δεν θεωρώ ότι το 45% του κόσμου, που δεν έχει εμβολιαστεί, είναι όλοι πεισμένοι αντιεμβολιαστές. Υπάρχουν φόβοι. Κάποιοι είναι δικαιολογημένοι, διότι έχουν κάποια νοσήματα που δεν είναι συμβατά με τον εμβολιασμό. Όλα αυτά πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε καταγράφοντάς τα και με τον πιο πειστικό τρόπο. Αλλιώς τι κάνουμε; Δημιουργούμε διχασμό. Ο διχασμός ευνοεί τα πολιτικά παιχνίδια, τα νέα σκηνικά αντιπαράθεσης. Υπηρετώντας μια τέτοιου είδους επικοινωνιακή στρατηγική η κυβέρνηση, για να κρύψει την αποτυχία της στον εμβολιασμό -θυμόσαστε τα νούμερα που μας λέγανε από πέρυσι τον Ιούνη ότι θα έχουμε φτάσει- προσπαθεί τώρα να δημιουργήσει τεχνικές πολώσεις και να διαιρέσει την κοινωνία. Ε, όχι! Σ’ αυτό εμείς δεν θα απαντήσουμε με τους ίδιους όρους. Είμαστε μια υπεύθυνη πολιτική δύναμη, μας ενδιαφέρει η αξία της ζωής, θα υπερασπιστούμε την υπόθεση του εμβολιασμού, αλλά θα το κάνουμε με τον τρόπο που ξέρουμε εμείς, που νομίζουμε ότι είναι πιο αποτελεσματικός».