Με τα πιο θερμά και ειλικρινή λόγια μίλησε ο υπουργός Τουρισμού, Χάρης Θεοχάρης για την Κρήτη και τους κατοίκους της μέσω ανάρτησης που έκανε στον λογαριασμό του στο facebook.
«Μόλις, λοιπόν, πατήσει κανείς το πόδι του στην Κρητική γη, νιώθει το βάρος της ιστορίας αυτού του μοναδικού τόπου. Η ευλογία της εύφορης κρητικής γης σε συνδυασμό με την αξιοσύνη των ανθρώπων του νησιού δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα εικόνων, γεύσεων, μυρωδιών, συναισθημάτων», γράφει ο υπουργός Τουρισμού για την Κρήτη ενώ παραθέτει και απόσπασμα του Καζαντζάκη για το νησί.
Η ανάρτηση του Χάρη Θεοχάρη
Γράφει ο Ν. Καζαντζάκης για την Κρήτη «Αυστηρή είν’ η μορφή της. Σκαμμένη από τον αγώνα και τον πόνο. Αυτό το νησί, μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής, ήταν προορισμένο από τη γεωγραφική του θέση να γίνει η γέφυρα ανάμεσα σ’ αυτές τις τρεις ηπείρους. Να γιατί η Κρήτη υπήρξε η πρώτη γη της Ευρώπης που δέχθηκε το φως του πολιτισμού που ήρθε από την ανατολή. Δυο χιλιάδες χρόνια πριν το ελληνικό θαύμα, ανθούσε στην Κρήτη αυτός ο μυστηριώδης πολιτισμός, ο λεγόμενος αιγαιακός, ακόμα βουβός, γεμάτος από ζωή, μεθυσμένος από χρώματα, με φινέτσα και γούστο που ξαφνιάζουν και προκαλούν τον θαυμασμό. Μάταια αντιστεκόμαστε στο ίχνος του παρελθόντος. Υπάρχει μια έκκριση, νομίζω, μια μαγική έκκριση που ακτινοβολεί από τ’ αρχαία χώματα που πάλεψαν και υπέφεραν πολύ.
Σαν κάτι να έμεινε μετά την εξαφάνιση των λαών που αγωνίσθηκαν, έκλαψαν κι αγάπησαν σ’ ένα κομμάτι γης Αυτό το νησί, μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής, ήταν προορισμένο από τη γεωγραφική του θέση να γίνει η γέφυρα ανάμεσα σ’ αυτές τις τρεις ηπείρους. Να γιατί η Κρήτη υπήρξε η πρώτη γη της Ευρώπης που δέχθηκε το φως του πολιτισμού που ήρθε από την ανατολή. Δυο χιλιάδες χρόνια πριν το ελληνικό θαύμα, ανθούσε στην Κρήτη αυτός ο μυστηριώδης πολιτισμός, ο λεγόμενος αιγαιακός, ακόμα βουβός, γεμάτος από ζωή, μεθυσμένος από χρώματα, με φινέτσα και γούστο που ξαφνιάζουν και προκαλούν τον θαυμασμό. Μάταια αντιστεκόμαστε στο ίχνος του παρελθόντος. Υπάρχει μια έκκριση, νομίζω, μια μαγική έκκριση που ακτινοβολεί από τ’ αρχαία χώματα που πάλεψαν και υπέφεραν πολύ. Σαν κάτι να έμεινε μετά την εξάφανιση των λαών που αγωνίσθηκαν, έκλαψαν κι αγάπησαν σ’ ένα κομμάτι γης».
Μόλις, λοιπόν, πατήσει κανείς το πόδι του στην Κρητική γη, νιώθει το βάρος της ιστορίας αυτού του μοναδικού τόπου. Η ευλογία της εύφορης κρητικής γης σε συνδυασμό με την αξιοσύνη των ανθρώπων του νησιού δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα εικόνων, γεύσεων, μυρωδιών, συναισθημάτων.
Υπερήφανα βουνά, φαράγγια, σπήλαια, πεδιάδες με χιλιάδες ελαιόδεντρα, απέραντοι αμπελώνες, χιλιόμετρα ακτών με κρυστάλλινα νερά. Το χθες παντρεύεται αρμονικά με το σήμερα, η παράδοση συναντά την καινοτομία, ο σεβασμός για την ιστορία δένει με την τόλμη και την πρωτοπορία. Μα πάνω από όλα οι άνθρωποι της Κρήτης.
Όπως οι απόμαχοι της ζωής που θα συναντήσεις στα καφενεία να πίνουν τις ρακές τους και θα τους ακούσεις να λένε στον ιδιοκτήτη « κέρασέ τους», – και ας σε βλέπουν πρώτη φορά- δείγμα δηλωτικό της κρητικής φιλοξενίας.
Όπως ο Νίκος με το οινοποιείο στις Δαφνές που με ξενάγησε στον αμπελώνα του και μιλούσε με τόσο αγάπη για τα κρασιά του όπως ο πατέρας για τα παιδιά του. Όπως ο Βαγγέλης που επέμενε να μου κάνει το τραπέζι το βράδυ( θα ήταν το πέμπτο σε μια ημέρα!) και για να μη θυμώσει μου έδωσε για το σπίτι ό,τι χωράει ο νους.
Ναι, μπορώ να πω πια ότι στην Κρήτη έχω φίλους. Και χαίρομαι πολύ κάθε φορά που τους συναντάω. Στην αρχή διαφωνούμε, γκρινιάζουμε, αλλά στο τέλος υψώνουμε το ποτήρι με τη ρακή και αγκαλιαζόσαστε. Γιατί την Κρήτη δε μπορείς παρά να την αγαπήσεις ..και θα σε αγαπήσει και εκείνη και θα σε κάνει κομμάτι της ζωής της. Εις το επανιδείν φίλοι μου..