«Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να περιορίσει την αύξηση του κόστους δανεισμού των περισσότερο υπερχρεωμένων μελών της ευρωζώνης, αλλά δεν θα λύσει τα προβλήματα χρέους τους ούτε θα αφήσει τις ανησυχίες για τον εθνικό προϋπολογισμό να υπαγορεύσουν τη νομισματική πολιτική», δήλωσε ο υπεύθυνος χάραξης πολιτικής της ΕΚΤ και επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της Φινλανδίας,Όλι Ρεν.
Η νομισματική πολιτική δεν υπαγορεύεται από τη δημοσιονομική
Η δράση της ΕΚΤ θα φτάσει μόνο μέχρι την αποτροπή «αδικαιολόγητων» κινήσεων της αγοράς και δεν θα βοηθήσει τις χώρες σε περίπτωση βαθιών προβλημάτων χρέους, επισημαίνει ο Ρεν μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Ομοσπονδιακή Τράπεζα του Ντάλας.
«Είμαστε πλήρως δεσμευμένοι να αποτρέψουμε τη δημοσιονομική ή και τη χρηματοπιστωτική κυριαρχία, για το θέμα αυτό», συνεχίζει και εξηγεί ότι αναφέρεται στην περίπτωση όπου η δημοσιονομική προσέγγιση και όχι η νομισματική υπαγορεύει την πολιτική της κεντρικής τράπεζας.
«Σε περίπτωση βαθύτερων διαρθρωτικών οικονομικών αδυναμιών και προβλημάτων βιωσιμότητας του χρέους, υπάρχει πάντα η δυνατότητα ενεργοποίησης των Outright Monetary Transactions (ΟΜΤ)». Οι ΟΜΤ είναι ένα πρόγραμμα αγοράς χρέους έκτακτης ανάγκης που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ και μπορεί να ενεργοποιηθεί μόνο εάν μια χώρα συμμετέχει σε πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής.
Τι θα γίνει με τις υπερχρεωμένες χώρες
Το κόστος δανεισμού έχει αυξηθεί απότομα σε όλο τον κόσμο φέτος, καθώς ο υψηλός πληθωρισμός αναγκάζει τις κεντρικές τράπεζες να αυξήσουν τα επιτόκια για να χαλιναγωγήσουν την άνοδο των πληθωριστικών πιέσεων.
Η Ιταλία, με ακαθάριστο χρέος περίπου 150% του ΑΕΠ, είναι από τις πιο ευάλωτες χώρες της ευρωζώνης και η ΕΚΤ ανέλαβε δράση αυτή την εβδομάδα, όταν η απόδοση του δεκεατούς ομολόγου εκτοξεύτηκε με αποτέλεσμα στο spread έναντι του αντίστοιχου γερμανικού τίτλου ανήλθε σε 250 μονάδες βάσης.
Η βοήθεια προς μεμονωμένες χώρες της ευρωζώνης θα προσφερθεί ως το βαθμό που διασφαλίζεται ότι η νομισματική πολτική θα διαχεέται σε όλες τις χώρες του ευρώ και θα θέσει υπό έλεγχο τον πληθωρισμό,καταλήγει και προσθέτει ότι «Ενώ η αλληλεπίδραση δημοσιονομικών-νομισματικών μέτρων αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του συντονισμού της οικονομικής πολιτικής σε μια νομισματική ένωση όπως είναι η ευρωζώνη, δεν μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με την ανεξαρτησία των κεντρικών τραπεζών»