Μπορεί αυτή τη στιγμή η Αμάντα Γεωργιάδη να προετοιμάζεται για την τελική πρόβα του πρώτου ημιτελικού της Eurovision, όμως, πριν αναχωρήσει για Τορίνο συνάντησε την Έλενα Παπαρίζου.
Η νεαρή τραγουδίστρια συνομίλησε με την μοναδική Ελληνίδα νικήτρια του θεσμού στα πλαίσια της εκπομπής «Αμάντα, στο δρόμο για τη Eurovision». Η τραγουδίστρια του «My Number One» μοιράστηκε τις δικές τις αναμνήσεις από τη νίκη της στο Κίεβο το 2005 και έδωσε τις συμβουλές της στη φετινή εκπρόσωπο της Eurovision.
«Για μένα (το σημαντικό για τη σκηνική παρουσία) είναι να ακούς τους ανθρώπους που σε αγαπάνε γιατί βλέπουν άλλα πράγματα που ίσως εμείς δεν μπορούμε να τα καταλάβουμε την ώρα που βρισκόμαστε πάνω στη σκηνή. Αυτά είναι για την λεπτομέρεια. Ουσιαστικά ο καλλιτέχνης πρέπει να αφεθεί πάνω στη σκηνή, να μην σκέφτεται τίποτα. Κατά τη διάρκεια των προβών μπορούμε πάντα να διορθώνουμε. Θυμάμαι ο Φωκάς μου έλεγε: “Έλενα, γιατί φαίνεσαι φοβισμένη; Χαλάρωσε. Απόλαυσέ το”». Όσο πιο πολλές πρόβες έκανα, τόσο πιο άνετα μπήκα μέσα στο τραγούδι και στο performance», είπε η Έλενα Παπαρίζου στην Αμάντα Γεωργιάδη πριν από την αναχώρησή της για το Τορίνο.
Επιπρόσθετα, η Έλενα Παπαρίζου μοιράστηκε με τους τηλεθεατές ιστορίες γύρω από τις δύο της συμμετοχές στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Τραγουδιού.
«Την πρώτη φορά που είχε παρευρεθεί με τον Νίκο Παναγιωτίδη, ως Antique, διαγωνιστήκαμε για την Ελλάδα. Είχαμε πάει στην Κοπεγχάγη. Είχε πάνω από 10.000 κόσμο μέσα στο στάδιο και ήταν πάρα πολύ τρομακτικό. Ήμουν μόνο 19 χρονών. Είχα δεχτεί ένα τηλεφώνημα από τον Νίκο Τερζή και τον Αντώνη Παππά που είχαν γράψει το Die For You. Ήρθαμε στην Ελλάδα, κάναμε ένα ντέμο. Διαγωνιστήκαμε στην Ελλάδα με άλλες 10 συμμετοχές και ψήφισε ο κόσμος και η κριτική επιτροπή να εκπροσωπήσουμε την Ελλάδα. Εκείνη τη χρονιά η Ελλάδα έπιασε την τρίτη θέση. Πολύ σημαντικό για τους Antique γιατί αυτό ήταν που μας έκανε να έρθουμε ακόμα πιο κοντά στην πατρίδα μας. Γιατί από μικρά εγώ και ο Νίκος μεγαλώσαμε με αυτό το όνειρο να τη γνωρίσουμε ακόμα καλύτερα», είπε η τραγουδίστρια και συμπλήρωσε:
«Όταν προσγειωθήκαμε στην Ελλάδα, που ήταν γεμάτο κόσμο έξω από το αεροδρόμιο, λεωφορεία, στη διαδρομή που μεγάλοι μικροί με χαιρετούσαν, πολύ συγκινητικό. Νομίζω 100% ακόμα και σήμερα δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Αλλά ίσως είναι και για το καλύτερο μερικές φορές»