«Κατά τη διάρκεια της καραντίνας έκανα κάποιες επεμβάσεις γιατί κόπηκαν οι τένοντες και στους δύο ώμους μου από κατάχρηση στο κουβάλημα. Είχα την τεράστια χαρά να κάνω καραντίνα με την κόρη μου που ζει μόνιμα στο Βερολίνο και είχαμε χρόνια να ζήσουμε για 3-4 μήνες μαζί. Εγώ μπορεί να άλλαξα το σπίτι μου, αλλά από την άλλη κατάλαβα ότι φρικτά βίαια γεγονότα συνέβαιναν στα σπίτια κατά τη διάρκεια του lockdown. Ίσως ήμουν τυχερή γιατί δεν είχα σύζυγο κατά τη διάρκεια του lockdown», περιέγραψε για την περίοδο της καραντίνας.
«Τα παιδιά μας τα γεννάμε για να φύγουν, για να φτιάξουν τη ζωή τους, δεν κάνουμε παιδιά για να μας κάνουν παρέα όταν είμαστε μόνοι. Η κόρη μου παράτησε το σπίτι της για να είναι κοντά μου στις εγχειρήσεις μου, αλλά δεν της το ζήτησα ποτέ. Εγώ έφυγα από το σπίτι μου στα 18 μου, γιατί ήμουν ατίθασο κορίτσι και είχα άλλα σχέδια από όλα εκείνα που σχεδίαζαν οι γονείς μου», είπε για τη σχέση με την κόρη της.
«Μπροστά στο θάνατο λυγίζεις. Λύγισα στους θανάτους που αντιμετώπισα, έχασα αδελφό, μάνα, φίλους, σύζυγο. Ο θάνατος του αδελφού μου, με σημάδεψε. Ήταν 18 χρονών και εγώ 20, σκοτώθηκε σε τροχαίο και έκανα έξι χρόνια να κλάψω, έγινα πέτρα. Ήταν μεγάλη και απροσδόκητη η απώλεια του αδελφού μου, ο χαμός ενός νέου ανθρώπου δεν ξεπερνιέται. Ο άνθρωπος βρίσκει τη δύναμη να προχωράει, αρκεί να αγαπάει τη ζωή, και εγώ την αγαπάω πολύ τη ζωή. Ο σύζυγός μου έφυγε από τη ζωή πολύ σύντομα αφότου χωρίσαμε, έχουν περάσει πολλά χρόνια. Η κόρη μου ήταν 13 ετών», ανέφερε για τις μεγάλες απώλειες της ζωής της, και αυτή του αδερφού της που τη σημάδεψε.
«Δεν ήθελα να ξαναδεσμευτώ στη ζωή μου, ούτε τον πρώτο μου γάμο τον ήθελα, αλλά ήμουν στην Αμερική και έπρεπε να το κάνω για το παιδί. Ο γάμος κάνει κάτι στους ανθρώπους, υπόγεια τους επηρεάζει ψυχολογικά. Επηρέασε και εμένα, έζησα 2-3 μεγάλες σχέσεις αλλά δεν ήθελα να ξαναπαντρευτώ. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί να είχα και άλλα παιδιά και να χρειαζόταν να πάρω και διαζύγια. Ήμουν πιο ανέμελη στη δέσμευση, δεν τον πιστεύω το γάμο. Στον πρώτο μου γάμο παντρευτήκαμε στο δημαρχείο της Νέας Υόρκης επειδή ήμουν έγκυος στο παιδί μου και έπρεπε να έχει διαβατήριο και εγώ να μπαινοβγαίνω στη χώρα», σχολίασε για το θεσμό του γάμου και πώς η ίδια τον βλέπει.
«Μπήκα στον πειρασμό να ξαναγίνω μητέρα, αλλά το απέφυγα, ίσως από το φόβο της ευθύνης να μεγαλώσω ακόμη ένα παιδί μόνη μου. Είναι τεράστια ευθύνη ένα παιδί, όλες τις μεγάλες αποφάσεις τις πήρα μόνη μου. Θεωρώ ότι είναι ωραίο για ένα παιδί να μεγαλώσει με δύο ευτυχισμένους γονείς. Οι σύντροφό μου ήθελαν παιδί μαζί μου, αλλά δεν τους έκανα τη χάρη και καλά έκανα, δεν το μετάνιωσα ποτέ», συνέχισε.
«Δεν έχω πρόβλημα με τους νεότερους άντρες, έχω υπάρξει σε σχέση με έναν άντρα 20 χρόνια νεότερό μου, αλλά βαριέμαι γιατί είναι σα να φροντίζω ένα παιδί. Πέρασα καλά, με ξανάνιωσε, ήταν ένα καταπληκτικό παιδί το οποίο με αγαπούσε και πάρα πολύ, αλλά από ένα σημείο και μετά δεν έχεις και πολλά να πεις», αποκάλυψε η Θέμις Μπαζάκα για τη σχέση που είχε με νεότερό της άντρα.
Αναφορικά με το MeToo, η αγαπημένη ηθοποιός σχολίασε ότι «Ήταν πολύ άδικο για την εικόνα του θεάτρου, παρόλο που αυτό που έκαναν τα κορίτσια ήταν συγκλονιστικό, απαιτεί θάρρος και δύναμη. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μόνο χολή έριξαν, αποκάλυψαν τρομερό μίσος, σεξισμό, ρατσισμό και ομοφοβία για κάποιους ανθρώπους, βγήκε ένας οχετός. Αφήστε τους να πάνε στα δικαστήρια, να πληρώσουν. Έχω δουλέψει με όλους αυτούς τους ανθρώπους, είχα εργασιακή σχέση μαζί τους, δεν έγινα φίλη με κανέναν. Υποψίες, φήμες και σκέψεις φυσικά και υπήρχαν, αλλά δεν ακούω ούτε τις φήμες, ούτε τα κουτσομπολιά».
«Ο Δημήτρης Λιγνάδης ήταν ο πιο περίεργος από όλους σε σχέση με τη σκηνική συμπεριφορά. Όχι σε προσωπικό επίπεδο, γιατί δεν έχω κάνει παρέα μαζί του», πρόσθεσε στο ίδιο θέμα.
Όσο για το τι περιμένει από το 2022;
«Θέλω να πάει καλά η “Σκοτεινή θάλασσα”, θέλω να ταξιδέψω, να είμαστε υγιείς και να μην κρίνουμε τους ανθρώπους για να μην κριθούμε», είπε η Θέμις Μπαζάκα.